Συντόνισε τη Σκέψη σου (Syntonise ti Skepsi sou)

[Verse]
Πού περπατώ, πού βαδίζω, ένα με κάθε μου φόβο
Βγαίνω όπου πας ανεπιθύμητος για κάποιο λόγο
Σκάσω καχύποπτος στα ρούχα κι απ' τη φάτσα σου σε κόβω
Μοιάζεις γραμμή ζωής που χάνεται
Ζω στην παλάμη ενός βρώμικου χεριού
Μένω βουβός εκεί που σβήνει η φλόγα του καλοκαιριού
Παραμιλούσα μα δε βρήκα την άκρη τελικά που αναζητούσα
Κι είμαι πάλι μες στην τρύπα
Κάθε φορά που μ’ ακούτε σας σηκώνεται η τρίχα
Τι είχα, τι έχασα;
Στη μουσική αρμονία σας ηχώ σαν βήχας
Σε χρόνο μηδέν αλλάζω τόνο
Γεννημένος ήμουνα που λες για κάποιο φόνο
Όταν θολά φαίνονται άπαντα έχω την εντύπωση πως βλέπω οράματα
Και μια μέρα στη γύρα θα με δεις σε κατάσταση γάμα τα
Κόρες τελείες, μπροστά μου οπτασίες μα προ πολλού έχω πάψει να πιστεύω σε θαύματα
Σιχάματα που αναγκαστικά συναναστρέφομαι
Έτσι έχουν τα πράγματα και περιφέρομαι ως τα χαράματα
Πίσω μου θόρυβοι, περάσματα
Μιλώ απευθείας απ' τη γη των ανθρώπων
Το φως εξασθενεί μέσα από πέρασμα αιώνων τώρα κενοί στην εποχή των κλώνων
Των τυποποιημένων τροφίμων και ρυπογόνων
Μια νεολαία άνεργων, πελάτες ψυχολόγων
Συντόνισε τη σκέψη σου και γάμα το δελτίο
Να σε ξυπνήσω θέλω μόνο, να σε δω θηρίο