Τρύπια Μπάλα (Tripia Mpala)

[Verse]
Πολλοί με κοιτάνε επίμονα προκλητικά λες και κάτι ζητάνε από 'μένα
Δεν ξέρω τι θέλουν εν τέλει του σιναφιού τους τα μουνόπανα
Πρόσωπα πίσω από προσωπεία κρυμμένα
Δεμένα μάτια, πέρασα μέσα απ' τα πιο σκοτεινά μονοπάτια
Όταν κάποιοι ανοίγανε τον τάφο μου, συνωμότες
Μεγαλώνοντας κατάλαβα ποιοι είν' οι πραγματικοί αιμοπότες
Κι όταν επιστρέφω [;] υπό τη δύναμη του ενός θολώνω
Είν' η ζωή μας ένα παιχνίδι ρόλων ταγμένο σε παρατάξεις υπογείων θόλων
Κυλούσα το λάθος μου ήταν πάντα πως πολύ μιλούσα
Πάνω από μένα ζούσα μ' ένα γιατί κι ένα πως σε έναν κόσμο κάπως
Πατώντας τα είκοσι ένιωσα ράκος κι είπα ν' αφήσω τον εαυτό μου να ξεφύγει σε μια αφηρημένη πορεία
Γύρω μου βλέπω πεινασμένα θηρία έτοιμα να επιτεθούν μα τώρα πια δε με τρομοκρατούν
Επί της φύσης μου και 'γω γίνομαι κτήνος καθημερινά
Με στρατηγική επιβίωσης μπαίνω στη σειρά για να παλέψω
Καθώς η πείνα μου μεγαλώνει μέσα μου μ' ωθεί στο να προστατέψω τον εαυτό μου
Τ' άφησα λίγο καιρό για να φύγει μα τώρα επιστρέφω για ν΄ απαιτήσω ό,τι είναι δικό μου, ό,τι μου ανήκει
Μαθαίνω να μετακινούμαι υπόγεια κι υγρά στο χώμα σα σκουλήκι [;] πίσω απ' την ομίχλη
Ψυχόδραμα γνωστοί κι ως λύκοι
Παντού [;]
Παντού φασίστες που γλύφουν το μπατσιλίκι
Είναι γεμάτη η ζούγκλα της πόλης και μη διστάσεις να βγάλεις το όπλο απ' τη θήκη
Είναι ζήτημα ζωής και θανάτου ο καθένας να κοιτάζει τη δουλειά του
Εξοικειωμένοι στο σύγχρονο κανιβαλισμό
Κατάγοντες από κάθ' υποβαθμισμένο οικισμό
Περιττό για τον πολιτισμό
Μόλις πατήσεις τα δεκαπέντε λαμβάνεις τη θέση σου στον ανταγωνισμό
Ή θα τους φας ή θα σε φάνε
Σαν κόκκινα ποτάμια που κυλάνε σκεπάζοντας κεφάλια που βία γεννάνε
Όσοι γεύτηκαν αίμα μια φορά τώρα συνεχώς αίμα ζητάνε
Πως τείνει να σβήνει το φως
Κοίτα τους πίσω απ' το σκοτάδι όλοι γελάνε
Αγκάθια απ' τα νεύρα φυτρώνουν, τη σάρκα τρυπάνε
Κι οδηγούμαι ενστικτωδώς ως φανατικός οπαδός
Επικαλούμενος βάμμα πυρός
Σκυλιάζω κι αφήνω το μίσος μου μέσα από πράξεις απόγνωσης να βγάζω
Με φτάσανε στο τέρμα σπρώχνοντας κι εμένα
Καταδικασμένα μέσα σε κόκκινα κι άπατα ποτάμια να βουλιάζω

[Chorus]
Κυλάνε κόκκινα ποτάμια βαφτίζοντας μας άψυχους ακόλουθους του σατανά
Ανά τον κόσμο κινούμαι σ' απαρατήρητα καραβάνια
[;] φόβος γίνεται αδερφός κι όλοι μας κολυμπάμε οικειοθελώς μέσα σε κόκκινα ποτάμια

[Chorus]
Κυλάνε κόκκινα ποτάμια βαφτίζοντας μας άψυχους ακόλουθους του σατανά
Ανά τον κόσμο κινούμαι σ' απαρατήρητα καραβάνια
[;] φόβος γίνεται αδερφός κι όλοι μας κολυμπάμε οικειοθελώς μέσα σε κόκκινα ποτάμια