Ο Kύκλος της Oργής

Είμαι η οργή του σκλάβου όταν σηκώνει κεφάλι και αντιδρά
Όσο οι αφέντες γιορτάζουν το καρναβάλι του Mardi Gras
Καταληψίες στις φυτείες τους κι ο διοικητής θα πεθάνει
Πριν κρεμάσουν τα κεφάλια μας σε πασσαλους στην Νέα Ορλεάνη είμαι ο σκοπός του αντάρτη, ο διωγμός του Βοναπάρτη
Κανόνι από ένα λόφο στη Μονμάρτη στις 18 του Μάρτη
Κι ο στρατός εκτώς του χάρτη
Μεσα στους δρόμους έγραψα ποίηση
Οι εργάτες σε κολεκτιβοποίηση δείχνω ότι ήταν σαφώς πιο άρτιοι
Μα όσοι γλιτώσανε τη σφαγή βρεθήκανε σε εξορία
Σε μια αφρικανική φυλακή για καταναγκαστική εργασία
Κι η κάθε κρατική κυβέρνηση νέα παλινωδία
Για αυτό όποιοι με θυμούνται δακρύζουν στη Νέα Καληδονία
Είμαι απεργία του Chicago,η μαχητικότητα που απαίτησε το 8ωρο
Και δεν πέρασε την δουλεία για εργατικότητα
Μάρτυρας του Haymarket με συνδικαλιστική ιδιότητα
Που σκαρφαλώνει στην αγχόνη και τραγουδάει την μασσαλιώτιδα
Κι όταν θέλαν να με θάψουν πλέον οι μαζικές φυλακίσεις απαντήθηκαν με βόμβες στα σπίτια εισαγγέλεων
Τους είπα πως δε θα γίνει η χάρη κρατιστών
Με δυναμίτη στη βουλή από έναν τσαγγάρη στη Lyon
Αγρότες αναλφάβητους κάτω από το μαστίγιο του φεουδαρχισμού φώτισα απότομα με το κηροπήγιο του αναρχισμού
Πολιορκούμε την Tijuana ζητώντας γη και ελευθερία
Με 60 000 μαύρες σημαίες κι ένοπλους στην πόλη του Μεξικού ημουν πνοή μια νέας γενναίας διάχυτης ιδέας
Τα άλογα με τις μαύρες οπλές
Που ποδοπατούσαν τη ράχη της Κριμαίας
Μαύρες πολιτοφυλακές, οι μαύρες σημαίες με νεκροκεφαλές
Οι ελεύθερες στέπες κι οι άδειες φυλακές
Η ελευθερία που σε όλους ανήκει
Κόκκινοι και λευκοί τρέμουν τη νίκη
Και με εκτελούν στη μαύρη θάλασσα οι μπολσεβίκοι
Οι πρώην σύμμαχοι μου χτίζανε αυτοκρατορία
Με εξομοίωση, ιεραρχία, με επέκταση και λογοκρισία
Πέθανα πάλι στην Κολομβία για την μπανάνα
Όταν η ΣΙΑ έστηνε πραξικοπήματα απο Costa Rica ως Havana
Με μιδράλια στρατιωτικά σε χωριά
Σχεδόν 100 χρόνια μετά ο μαρκεζ έγραψε για 100 χρονιά μοναξιά
Κι όταν μπροστά στου φασισμού την θηριωδία μπήκα
Έκανα τα παλάτια νοσοκομεία κι έκανα μοναστήρια σχολεία πιάνοντας τον ταύρο της Guernica από τα κέρατα
Στέλνοντας τα ελευθεριακά μου στρατευματα μεχρι την Αραγονία γιορτάζοντας την ουτοπία εντός εμπόλεμης ζώνης
Με την σημαία μας να ανεμίζει στου υπουργείου το μπαλκόνι
Οι μαύρες καταιγίδες τραντάζουν τον ουρανό στην Βαρκελώνη
Μα είδα τον κόκκινο στρατό άλλη μια φορά να με εξοντώνει
Προτου οι φασίστες εδραιωθούν τις κομμούνες ποινικοποιούνε
Οι δημοκράτες κι οι περιουσίες στους κτηματίες θα επιστραφούν
Κι ενω ήλπιζαν πως θα έκαναν δεκαετίες να με δουν
Βρήκα πάνω από 10 αιτίες οι ισορροπίες να ανατραπούν
Κι ετσι πήρα το αδύνατο απ του θεάματος την κοινωνία
Ανομία και αταξία, σεξουαλική απελευθέρωση lsd και η ευτυχία
Με την αυθάδεια στα οδοφράγματα
Ώσπου παρέσυρα μαζί μου όλη την εργατική Γαλλία
Πριν να με βάλουνε οι γραφειοκράτες στον κλίβανο
Εκπαίδευα δυτικούς γερμανούς
Για να γίνουν αντάρτες στον Λίβανο
Αλληλεγγύη στο Vietnam χτυπάω τις βάσεις του θείου sam
Και απαγάγω με το αμαξίδιο έναν πρώην ναζί βιομήχανο
Μπροστά από αυτό το αμήχανο κράτος που αμήχανα αντιδρά
Τι φιάσκο να σου πουν οτι αυτοκτόνησα στα λευκά τους κελιά
Τώρα κοιμήσου ήσυχος σκλαβε 7 στα 7
Και δες την τρομοκρατία πίσω απ τα εξουσιαστικά τους γυαλιά
Ενώ τραβάς σαν ο βλάκας της φάκας ποσοστά μιας δρακας
Κι έβλεπα κάπως πιο μπροστά μεχρι τα βουνά της Chiapas
Ιθαγενείς αγρότες zapatas αντάρτες μαγιάς
Κι όλο τον κόσμο να παγώνει από την ματιά της μπαλακλάβας
Έγινα ο Δεκέμβριος της Ελλάδας, η οργή των χιλιάδων
Αμάξι έξω απ τα κτήρια οικονομικών φονιάδων
Κι αφού οι μπάτσοι είναι εκείνοι σε σμύνη κι αυτά τα κτήνη ορμάν χτύπησα στο υπουργείο της Αγκυρας για τον Berkin Elvan
Δεν έζησα εποχή του Πίτερ παν ο αγώνας μου γνήσιος
Σαν Χρόνης Μισσιος, πυρπολήθηκα σαν πλανόδιος τυνήσιος
Κι αφου η δύση εξοπλίσει ισλαμικες συμμορίες
Θα με βαφτίσει άνοιξη
Για να αποκρύψει τις κοινωνικές μου αιτίες
Είμαι οι εστίες φωτιάς σε πολυεθνικές στη Χιλή
Ο εξεγερμένος σε ενα καρότσι που όμως στο ύψος του έχει σταθεί
Κι έρχομαι απο τα κάτω γαμα τα ταξικά σου κριτήρια
Και τους πιανίστες που πυροβολάν με εθνικιστικά εμβατήρια
Τους απαντάω στο δρόμο παιζοντας το bella ciao
Η παραίτηση ειναι η κατάρα μου και δεν με θέλουν στη τρέλα πράο μα φοβισμένο, φορτωμένο την ιδέα της γαμημένης ευθύνης
Σα γριά παρατημένη τυλιγμένη στην σημαία της ειρήνης
Γιατί απαιτουνε το μονοπώλιο τους στη βία
Κι αρκεί η υποψία μου για να γεμίσουνε με εκδικιτική μανία
Γιατί δεν θα μπορούνε να σε απολύσουν χωρίς αιτιολογία
Να απαγορεύουν τις διαδηλώσεις με πρόσχημα την υγειονομία
Να ισοφαρίζουν την κρίση με την διευρημένη σου εργασια
Να στέλνουν βόμβες σε νοσοκομεία,δεκάχρονα σε στρατοδικεία
Να φτιάχνουν απομονώσεις με λογοκρισία στην αλληλογραφία
Ενώ σε δικαζουν για ιδέες σου δίχως φυσική παρουσία
Θέλουν να μείνω μια χαμηλοφώνη σκιά μες στα καφενεία
Γιατί σιχαίνονται την ιδέα να ζήσουμε με ισοτιμία
Σύριοι, ευρωπαίοι και κούρδοι ως την Ασία σε συνομοσπονδία γυναίκες άντρες και παιδιά σε ανεξιθρησκία
Για αυτό γύρω απο τη Μεσοποταμία βομβαρδιζουν καντόνια
Μα αν μας στερήσουν τα χρόνια ας τους απαντήσουν κανόνια
Αυτό που έχω να χάσω ειναι η πανανθρώπινη εκδοχή μου
Κι αν με κάψουν η λάμψη μας στη φωτιά θα είναι η δικαίωση μου