Χέρια στις Τσέπες (Xeria stis Tsepes)

[Verse 1]
Αλλάξαμε τα ευχολόγια με εξόδια για καταραμένους
Με ισόβια εμπόδια λες και τους ήθελε ο Βελιάλ καμένους
Που είδανε τόσα επεισόδια λες κι είχανε την κάρτα μένους
Και τα εφόδια για εξεγερμένους στα ισόγεια στην Αλκαμένους
Όχι δε σε έκανε μάγκα η πειθήνια σιγουριά
Ξέρω πως μοιάζει μια γενιά στην τράκα για τα φράγκα να φθίνει ως τη σκουριά
Κι είδα σε πάρκα τη στάμπα στη σάρκα που αφήνει η τσουριά
Και τους αφηνιασμένους νέους να παίζουν με τα αλουμίνια και τα μπουριά
Γράφω δοκίμια για τα παιδιά, που λένε ανήσυχους και πειραγμένους
Με τους γέρους τους σκοτωμένους, μα αφήνουν ενοίκια στους χωρισμένους
Σε είδα στην γραμμή όλη νύχτα να σπρώχνεις βράχους χωρισμένους
Καμύ εδώ πως να φανταζόμουν τους Σίσυφους ευτυχισμένους;
Εδώ οι ψυχές βγαίνουνε σε επαιτείες για like, ποιες οι αιτίες του hype;
Ασφάλεια σε δόσεις, πάρε χημείες ή συνεδρίες στο skype
Τα ασφάλιστρα της πτώσης σου θα πληρώσεις με τις κατηγορίες του psycho
Κι όταν νοιώσεις εκκενώσεις βάζεις τις μπαταρίες στο pipe
Είμαστε οικείοι με την ερμηνεία όλου του έργου
Την αμφιβολία του ανέργου στη χώρα της νοθείας και των σφαγείων του Έβρου
Γάμα τους Tony πες με Κukoč, γράφω με ευστοχία του Σέρβου
Για να αντέξουμε όλα τα χιόνια του χειμώνα με την εμπειρία του κέδρου
Η φιλοσοφία του κέντρου για το Νόμπελ της επιβίωσης
Τα βραδιά ποίησης, φορτισμένα από τις πρίζες της συμβίωσης
Το βαθύ μωβ της εποχής σου σε νουβέλες απομυθοποίησης
Προτού χαθούμε σαν καπνός στο νερό παίξ’ το rock της απογείωσης

[Chorus]
Xέρια στις τσέπες, ματιά στον δικαστή
Για να ζήσουμε όπως θέλουμε θα κάνουμε ό,τι χρειαστεί
Χέρια στις τσέπες, ματιά στον δικαστή
Θα ζήσουμε όπως θέλουμε κι ας κάνουμε ό,τι χρειαστεί
Χέρια στις τσέπες, ματιά στον δικαστή
Μέχρι να ζήσουμε όπως θέλουμε, θα κάνουμε όσα χρειαστεί
Χέρια στις τσέπες, ματιά στον δικαστή
Μέχρι να ζήσουμε όπως θέλουμε, θα κάνουμε ό,τι χρειαστεί

[Verse 2]
Στρίφτης του μαύρου με τον μαύρο πρύτανη μέσα από ορόφους καταλήψεων
Με κόμπους καταλήξεων κάνω drift σε κόμβους συνειδήσεων
Θέλαν να αυτοκαθοριστείς μέσω των φτηνών εικόνων και αισθήσεων
Με επίκληση στα ένστικτα, θάψιμο εννοιών και πεποιθήσεων
Και εσύ τους πούλησες το πνεύμα σου, για να ξεκουραστείς στα ασήμαντα
Νόμιζες το ρηχό ότι βολεύει αν δε θες να αντισταθείς στα κύματα
Μα όταν οι διακυμάνσεις σε κάνουν να αισθανθείς το θύμα
Σου λες το ψέμα πως νοιώθεις, ενώ χειραγωγείσαι απ’ τα συναισθήματα
Θέλανε να εξειδικευτείς, να ανταγωνιστείς σαν το πιστό σκυλί
Κι εσύ έμαθες τα πάντα για το τίποτα, δεν είσαι σε αυτούς που το αφεντικό απολύει
Σου παν κρατά αποστάσεις, ένα ον κοινωνικό απειλεί
Λες τις διακοπές σου αποδράσεις γιατί σε χτίσανε μέσα στο χρυσό κελί
Μα έχεις εξοικειωθεί με την θέση του γαλίφη
Ιζνογκούντ της ανέχειας με μόνο όνειρο την θέση του χαλίφη
Ξεπλένεις σύφιλη με ελαφρυντικά για τις προθέσεις του σερίφη
Κοιτά επικριτικά αφού το ίδιο σου το παραμύθι σε πνίγει
Χαλάσανε τα μυαλά του γάτου με Aloberdinες και με αγωγές
Οι συμμαθητές του πόνου με αργές κινήσεις και κρίσεις επιληπτικές
Η άκρη φτάνει 50, παρατηρώντας 27αρηδες
Μου λέει στην πτέρυγά του τους λέγαν οι «σταφυλοπατητές»
Τι οφείλω φίλος πες στην πλατεία και μη μας χρεώνεις το κουδούνι
Στείλ’ τον μικρό στις φυλλωσιές, εκεί που του ‘πα «οι δρόμοι είναι σπιούνοι»
Πάρ’ το πακέτο και μη σηκώνεις το πιγούνι
Οι καθαρές ψυχές ζουν τις πιο εξαντλητικές φθορές χωρίς να ανοίξει ρουθούνι

[Chorus]
Xέρια στις τσέπες, ματιά στον δικαστή
Για να ζήσουμε όπως θέλουμε θα κάνουμε ό,τι χρειαστεί
Χέρια στις τσέπες, ματιά στον δικαστή
Θα ζήσουμε όπως θέλουμε κι ας κάνουμε ό,τι χρειαστεί
Χέρια στις τσέπες, ματιά στον δικαστή
Μέχρι να ζήσουμε όπως θέλουμε, θα κάνουμε όσα χρειαστεί
Χέρια στις τσέπες, ματιά στον δικαστή
Μέχρι να ζήσουμε όπως θέλουμε, θα κάνουμε ό,τι χρειαστεί