33

[Verse 1]
Σπύρο, θα τους τα πάρεις όλα, αρκεί να παίξεις μ' άλλο σύστημα
Τι προσπαθείς να αλλάξεις, ποιος θα τα βάλει με το σύστημα ;
Δε βλέπω τύχη μα ούτε τείχη κι αυτή είναι η πίστη μας
Ενώ ξερνάω βράχους πάνω τους, πες το γλωσσικό ολίσθημα
Και δε με κατάπιε η δίνη τους ποτέ μου
Θα είστε ο ένοχος, υπουργέ μου, αν ξυπνήσω με «στρχ», με στρυχνίνη στον καφέ μου
Δεν κάνω επανάσταση απ’ τον καναπέ, απλά αν γράψω κουπλέ
Θα βομβαρδίσω το έθνος απ' τον καναπέ μου
Και δε με νοιάζει η χειραγώγηση του όχλου
Η εμπόρευση του μόχθου για να πλουτίζω με την αγόρευση του φόβου
Μα μοιάζει οξύμωρο να νιώθω παγιδευμένος μες στην Ελλάδα
Ενώ φτύνω μπάρες λές και θα 'θελα απαγόρευση εξόδου
Αθόρυβη επανάκτηση στο κασέ πλουσίων
Το προτσές έξαλλων βίων γράφει στ' αρχίδια του τις εκδοχές αριστείων
Μας κρίνουμε εξ αλλοτρίων και δια μέσου σεξ καλωδίων
Φτύνω την επικίνδυνη ποίηση των αχρείων της Δερβενίων
Εναντίον πάντων και πάντα, είπα προτού συμβιβαστώ
Θα τον αμφισβητώ, μέχρι να δω τον άνθρωπο Θεό
Σκοτώνω τη φθαρτή μου φύση μόνο στον ένα μου εαυτό
Πριν βάλω νερό στο κρασί μου, θα φτιάξω κρασί απ' το νερό

[Verse 2]
Δώσ' μου μια άσημο μνεία κι ας τους στη φάση, ας αποσπάσουν τα ηνία
Είμαι απόσπασμα από Άσιμο, πλοία απ’ τον Καββαδία
Γλυκιά συμμορία, βία, φωτιά σε πορεία κι ασχημονία
Για την εξουσία των αρίστων που νιώθουν τη σβάστικα οικεία
Γαμιέται το άστυ κι η αστυνομία, αλληλεγγύη σε κάθε μετανάστη
Τα μπατσικά στη γωνία προστατεύουν την πανδημία
Των δεξιών όσο απαγορεύουν εθελοντών ναυσιπλοΐα
Μα οι ζωές μας δεν κοστολογούνται όσα κι αν φράξετε πλοία
Όσα κι αν φτιάξετε τείχη, θα σπάω τη λήθη αφού δε μ' αρέσει καν
Να ζω στη Γη την εποχή του Erdoğan, του Trump και του Orbán
Ή του Salvini, λένε φτύνει σαν το παιδί του Big Pun
Κι οι κάμερες τον τραβάν δίπλα στον μπαμπά του Luqman
Απ' όταν άκουγα Nasty Nas στα θρανία είχα εκτελέσει στόλους
Κι οι ράπερς που εσύ περνάς για θηρία μου λέγαν «τους έχεις όλους, λες διαόλους»
Τα ραπ μου μ' αμφισημία μα δεν έχω καλές σχέσεις μ' όλους
Μαλάκα, γράφω για εκρηκτικά σ' υπουργεία κι έχω διαλέξει ρόλους
Στ' αρχίδια μας για τ' άσματά σας, ποσοστά και charts
En face απ' τη γενιά των punks, του Guru και του Jazzmatazz
Στο κέντρο σαματάς, βάστα gas mask, αν βγει ΜΑΤας βαράς
Αυταπατάσαι, είσαι φαφλατάς, γκασμάς, δε βγάζεις cash με drugs
Όταν κοιμάσαι εφιάλτης με μπάρες, Alcatraz μπαράζ
Oldschoolας μπελάς, κάνω κιλά αμπαλάζ κι όταν κυλάω ταμπλάς
Κυλάς σαν αμπαλάς, silence με το calash, contrast δε θες
Σκηνοθετώ το δρόμο σαν Kubrick και δε χωράς στο cast
Κι είμαι «πα-πα-παφ» σαν loco μ' ένα stuff Μαρόκο
Σ' ένα μαύρο tt με αυτοκόλλητο acab στον λο-κώ
Rat-tat-tat στο μπλόκο, κάφ' το Κοράνι, τη Βίβλο και στα Α. Τ. φόκο cop-robo «τσαφ τσαφ τσαφ» χόρεψε στη φωτιά στόκο
Είμαι 27 μες στο φαιό νταμάρι
Και μια ολόκληρη χώρα δε μ' έχει πάρει χαμπάρι
6-6-6 χρόνια ακόμα ο διάολος θα τους πάρει
Και μετά θα φύγω με το νούμερο του σταυρού και του Larry