Ελεύθερες Εστίες Διαφοροποιημένων (Eleftheres Esties Diaforopoiimenon)

[Verse 1]
Είμαστε όλοι σε εργατικές εκτός από τα ευήλια ανάκτορα
Κι όλοι η πρώτη ύλη τους μα είναι κάποιοι ιλεροί στα τάρταρα
Που μπροστά στις εμφύλιες πρακτικές ψάχνουν τη φιλιά του πράκτορα
Και την εύνοια αυτού που σε σκανάρει πλήρη απ' τον αντάπτορα
Με φροντιστήρια από τον διδάκτορα για βασανιστήρια δίχως μαρτυρά
Ο χασάπης δεν πλένει τα χέρια του πια για να δούμε τη βία του ευδιάκριτα
Κι αν φύγουμε θα χύνουνε κροκοδείλια δάκρυα
Ας φύγουμε με κονδύλια της Άκτορ με την aprilia από τον εισπράκτορα
Σπας παπάδες με Ιούδες όταν φούντα χρειαστείς
Θέλω τους νόμους σπασμένους, Judas Priest
Λαμπρό Φούντα ζεις στη σκοτεινή πλευρά της κουπαστής
Σπάω την κούπα των skills
Ως του εφικτού εκφραστής κι όχι από τη θέση του αυλικού που ασκείς
Σε φιλάνθρωπος από ανθρωπιστής κάποια εκατομμύρια δρόμος
Και σε απάνθρωπος από σωφρονιστής, χάπια και μαρτύρια συγχρόνως
Κι ο Ιταλός μου λέει για τα κρατητήρια της Ρώμης
Και τα πορτρέτα του Franco που μπροστά τους τον έδερνε ο μπάτσος δολοφόνος
Οι κολασμένοι βρήκανε τα κοινά τους σημεία
Πιο εύκολα από αυτούς που είχανε κοινή ηλικία και κοινά εθνοτικά στοιχεία
Η γενιά κοινής ανησυχίας απ' τα πυκνωτικά στα ηχεία
Προτού μας θάψουνε με τα υπνωτικά στα αρχεία

[Chorus]
Γάμα τους ράπερς, γάμα τους τράπερς φασίστες, πολιτικούς κι αστούς
Γάμα τις κάλπες κι όλους τους βλάκες στις λίστες με τα κους κους που ακούς
Τους κρατικούς ιστούς που στέλνουν κατοχικούς στρατούς
Θα δούνε χιλιάδες απ' τους τρελούς σκαστούς για υπουργικούς μισθούς
Αυτός είναι ο αέρας μας, όχι άλλο ένα τροπάριο
Κι αυτή είν' η μέρα μας όχι άλλο ένα σενάριο
Μιλάω αυτή την πιάτσα σα γλωσσάριο, δεν είσαι στο El Barrio
Να μη δοκιμαστεί στο σπίτι από τον αρχάριο

[Verse 2]
Δεν κάνω πίσω αφότου διαφωνήσω, ας μην αναμασάμε τους όρους
Φωτίζω ανάμεσα απ’ τους φτωχοδιάβολους και μακριά απ’ τους εωσφόρους
Το μαρτυρά ότι γράφω χωρίς ιεχοβάδες εμπόρους
Βαδίζοντας δρόμους με ναρκωτικά, κάσες και ζογκλερικά σε λεωφόρους
Κasel άσε τους φλώρους να μοιάζουνε άσσοι για άκυρους σπόρους
Η acid laced κλάση ρέει κι οι Αθηναίοι το τρώνε σαν πάκι
Τους έχει στο κλάσιμο όλους, το flow Mac 10 τρέχουνε με Macintosh
Και τους βλέπω στη μάχη εντός σαν μακεδονομάχους με διάσημους κώλους
Με θέα μαρμάρινους θόλους τρέφουμε εκρηκτικές ορμές
Και χαζεύουμε τις γάτες στα παρτέρια στις καλοκαιρινές βροχές
Στο λόφο πίσω απ’ το σινεμά τις θερινές προβολές
Και AK από τις ταράτσες με τους δίπατους αρμοστές
Οι απροσάρμοστες μορφές της πόλης από τον αφρό του underground
Όχι οι υποκριτές της εκκλησίας που ακούν τις φωνές απελπισίας
Σαν το παγερό background των αχρείαστων
Επί ανερυθρίαστων μικροαστών που σπρόχνωνται με μανία για ένα επιθετικό rebound
Είναι οι εφιάλτες ότι ακριβώς ο θεσμός ονειρεύεται
Ρουφιάνοι για ότι κι αν ρουφιανεύεται και γιατί να παιδεύεται
Να μην πεις στο παιδί να αγαπήσει, ο χαφιεδισμός του βραβεύεται
Μα όταν σε σιχαθεί θα 'ρθει να μας βρει στον πυρήνα που σέβεται