Jabe

؛[قسمت اول]؛
آب خنک می خورد
حرف نمیزد
میگرفتنش به باد کتک
طفره میرفت
به اعتصاب اعتقاد داشت
شک نمی کرد
لا این همه بزرگ بازی
اون به بچگی زد
دنده هاش نگران پوتینا میشدن
یه روز که لگد نمی خورد به پهلوش
پس یه دندگی کرد
روتینا چی شدن
خونی مالی شدن
عاطفه رو بستن
رو تینا می شدن
خاطره رو از هوش بردن
شرمو جویدن
حیا رو قورت دادن
روشم یه لیوان آبرو خوردن
وقتی که آزادی خودش اسیر (ی) بود
آزاد نشد تخم ایمانو کشیدن
آرمان و قلاده بستن
تابوندنش لا کوچه های شیون
یه جعبه‌ام داشتن اندازه ی یه نیمه آدم
می خواستن چی بسازن؟

؛[قسمت دوم]؛
شرم به تو که رغبت نمیکنم
کاغذ نو بیارم، واسه نوشتنت
توبه کردی؟ خوابت میگیره شب؟
با توام، یا تو هم عین من
ول میچرخی تا دم صبح؟
از روزی که قصتو شنیدم
پاشیدم به خوابام به پایین
چند دهه پیش بود؟ چند سالته الان؟
شاشیدم به تالار تاریخ
به هزار هیتلر و گاندی
ضرب تو هزار شعار خالی
به شعاعی به طول آزادی
یعنی صفر قَطره
جعبه ی آدم ساز؟ هه
به زور شلاق
شیرم میره وسط حلقه ی آتیش
به زور شک
پشتک وارو میزنه کوسه شکارچی
شد یه بارم عشق و امتحان کنین؟
کدومتون پیشنهادشو دادین؟
شد یه بارم جهنمو بردارین
به جاش گل بکارین؟
یه نمونه ی کوچیک از بهشت همینجا بذارین؟
شد یه بارم؟... ولش کن
چند سالته الان؟ خوابت میگیره شب؟
یا تو ام مست میکنی
تا از هوش بری تا فردا؟ ها؟

؛[قسمت سوم]؛
آزادی نقاشیه یه بچه‌ست
چای بیرون استکان شکسته‌ست
کم فروش ترین روزنامه های دکه‌ست
یه لکه‌ست، یه لکه‌ست
چشم خروجی نداره، یه طرفه‌ست
رسانه سمه تو قیف حدقه‌ست
خونَمون درک ِ، خونِمون تو درکه‌ست
برده داری نوین مخفیه، تلکه‌ست
تحصیل کرده های حمال
بی سوادای پولدار
معرکه بگیرای لال، معرکه‌ست
موج و ضد موج خبرای هفته‌ست
بیرون منظم، تو شلخته‌ست
شروع دایره‌ست، پایان مستطیل، حبس
نگرد، نمیبینی، چشما بسته‌ست
کلمه ها که وزنشون کم میشه
جمله ها کمرشون خم میشه
و این یه سوال مبهم میشه
چرا عکس و حقیقت یکیه؟
و آینه فریبندگیه، یا فریب آیین بندگیه؟
لباسشو داشتن، چهره پوشیدن
نو نَوار میکردن، میدوشیدن
یا سوار میشدن یا میکوبیدن
دونه می کاشتن اما بی روییدن
ظاهر تمیز، از تو بو میدن
پوست مینداختن، نمیپوسیدن