Από το Χθες στο Σήμερα (Apo to Xthes sto Simera)

[Verse]
Αυτό που κάποιοι λένε δρόμο με τόσο σεβασμό και δέος. άκου μιαν αλήθεια
Ο δρόμος που δεν είδατε ποτέ μας έχει κάψει
Παλεύοντας να ζήσουμε παλεύαμε να δούμε έστω μια λάμψη
Τώρα πια αφήνουμε μυαλό και σώμα ν' ανακάμψει
Μας τέλειωσε πια τ' ό,τι φέρει η ζωή κι ό,τι κάτσει, δεν απέδωσε
Μα αρκεί που βρέθηκε κάτι και μ' έσωσε αφού πρώτα απ' αγνό παιδί με λέρωσε
Κι η αλήθεια που ακολούθησε χαστούκι που απ' το όνειρο με ξενέρωσε
Το πάθημα μου που ποτέ δε μ' έστρωσε
Με ξύπνησε μετά το σκάλωμά μου που με νίκησε
Έπειτα κόντρα μου γύρισε, ποιος είμαι στ' αλήθεια μου θύμισε
Και περίγελο με 'καναν οι συνήθειες κι οι καλοθελητές
Πανηγύρια, στημένες γιορτές ανήκουν στο χθες
Δεν τ' αρνούμαι, δεν απολογούμαι
Έχεις αμφιβολίες, έλα κάτσε να τα πούμε
Ο διάλογος ο μόνος τρόπος την άκρη να βρούμε
Κάποιες φορές η ζωή μας στέλνει μηνύματα, μα δεν τα βλέπουμε, ή έστω δεν τ' ακούμε
Το γεγονός πως ακόμα ανασαίνουμε σημαίνει πως μπορούμε
Σήμερα ξύπνησα με την αυγή σε μια αγκαλιά, σου χτύπησα την πόρτα, ζωή, κι άνοιξες να μπούμε (κι άνοιξες να μπούμε...)