Zi

[آلبوم کندو | متن آهنگ «زی» از صفیر]

جهانی که غیر قابل لمس بود، قابل لمس شد
ایستادم
ترسیدم باورم بشه که گذر فقط یک لحظه ست
وقتی که کوچ از گشتن دست می کشه
و به آزادی با حصار معنی میده
محاصره با ترس های مصنوعی
محاصره با زیست، محاصره با یک لحظه ها
فقط باید زنده میموندم
ایستادم
هی ساختم هی ساختم هی ساختم
هی باختم هی رفتم هی یافتم
هی گم گم گم
تا آخرین کندو بشه منظومه ی شیفتگی با
بهترین شهد و عسل و زهر
زایش کوچ از یک لحظه هاست
ایستادم
من باید زنده بمونم

خطوط ناموازی با گره کور
حدود نامساوی غیر اصولی
موجود پادگانی باکره خو
وجود سازمانی با علم زور
زمین سفیدمون رخت سبز کند و پوشیده خون
برج قدبلند کور می کنه چشم نور
من فقط هوا می خوام
که بشه دوای الگوی نامناسب دل خون
ته خط افتادم به دست و پای عادت
که به چه سمتی نشون انگشتای باور
می رسم به مقصد انگار رسیدم به مبدا
باز گریزی نیست تصمیم بگیرم به رفتن
مثل شکنجه ست ساختن و رفتن
نمیشه، بشه زدم شاهرگ و حتما
که بلاخره جدول جواب بده حرفی
زیست بخش نشه و کمال بشه تقسیم
پس
می سازم کندو که بگن چجوری
گرد مثل زمین روی درخت چوبی
می سازم زنبور ببین به چه بوری
بگن بَه به روزی نه که به چه روزی
می سازم انبوه بگو به چه خوبی
قوانین پخش تو کندو غیر خصوصی
می سازم نظم و که بشه جورچین
تو دنیای امواج کشنده با سحر پوچی
خطوط ناموازی با گره کور
باز میشن از رج و تار و پوداشون
حدود نامساوی غیر اصولی
میشن چندبَر و میره آجر رو آجر
موجود پادگانی باکره خو
می کشه مساحت تعارف و هاشور
وجود سازمانی با علم زور
سیر میشه تموم میشه قار و قورا
زیست بوم می سوزه اگه کنار بکشم از وظیفه ام
بین بی جونا و بی روحا تو رشد تکرار که بشم حریفم
زی
زیست
زیستن
زی
زنده
زندگی
کندو
کندو
کندو

زایش زایش زایش زایش زایش زایش
نمی دونما قصه میشن
می دونما خیاله
نمی تونما حس نمیشن
می تونما خیاله
به شکل شش ضلعی کندو که هر سویه ش به
خط دیگه ای وصل میشه تا شش ضلعی دیگه ای بسازه
جوهره و نسل
غریزه و شیدا
شیرین خدا
کندو رو می سازن
به موازات قصه های قابل لمس
قصه های غیرقابل لمس، لمس میشن
زایش، مرگ دوره ی قبل نیست
کوچ خیال به حصار حقیقت تکرار رو از بین می بره
زایش، زایش، زایش...
زایش