Ana Moura
Ana Moura
Ana Moura
Ana Moura
Ana Moura
Ana Moura
Ana Moura
Ana Moura
Ana Moura
Ana Moura
Ana Moura
Ana Moura
Ana Moura
Ana Moura
Ana Moura
Ana Moura
Ana Moura
Não te via há quase um mês
Chegaste e mais uma vez
Vinhas bem acompanhado;
Sentaste-te à minha mesa
Como quem tem a certeza
Que somos caso arrumado
Ela não me queria ouvir
Mas tu pediste a sorrir / O nosso fado preferido
Fiz-te a vontade, cantei
E quando à mesa voltei / Ela já tinha saído
Não é a primeira vez
Que começamos a três / Eu vou cantar e depois
O nosso fado que eu canto
É sempre remédio santo / Acabamos só nós dois
Eu sei que tu vais voltar
P'ra de novo eu te livrar / De um caso sem solução
Vou cantar o nosso fado
Fica o teu caso arrumado / O nosso caso é que não
Miesiąc ciebie nie widziałam
Gdy kolejny raz przybyłeś
Szedłeś w dobrym towarzystwie
Przy moim stole usiadłeś
Jak ktoś, kto był tego pewien
Że umówił nas przypadek
Ona wcale słyszeć nie chce
Lecz ty proszony o uśmiech
Nasze ulubione Fado
Sprawiłeś, że nam zaśpiewał
A kiedy do stołu wrócił
To już jej wcale nie było
I to nie jest po raz pierwszy
Że co rozpoczyna troje
Ja idę śpiewać a potem
Nasze Fado, które śpiewam
Jest zawsze lekarstwem świętym
Kończymy tylko my dwoje
Ja wiem, że ty wrócić idziesz
Abym ciebie uwolniła
Z przypadku bez rozwiązania
Będę śpiewać nasze Fado
Ty przypadkiem pozostajesz
Co dla nas nie jest przypadkiem