A Penumbra

Uma noite em claro estou, eu não sei rezar
Pensamento inútil vou tentar-me anular
Fiquei triste, triste sou, eu não sei rezar

Vem que a alma se afunda
Nesta imensa penumbra
Que a noite me está morrendo
Que a noite me está morrendo

Minha noite um brilho tem, um sinal plebeu
Não tenho malícia mãe, o discuido é teu
O amor não se nega nem a quem nega o seu

Uma noite em claro estou a saber de mim
À flor da minh'alma sou princípio do fim
Quem me prendeu, quem me amou
Não cuidou de mim

Półcień
W noc przejrzystą jestem i nie umiem się modlić
Kusi mnie by zbędną myśl iść i unieważnić
Byłam smutna, smutna jestem, nie umiem się modlić

Dusza ma pogrążona
W tym ogromnym półcieniu
Co noc mi umierająca
Co noc mi umierająca

Moja noc ma blask, swój znak, taki zwykły znak
Nie jestem złośliwa mamo, twa jest nieostrożna
Miłość nie neguje nie i jej nie zaprzecza

W noc przejrzystą jestem i, we mnie nic nie umiem
Jestem kwiatem duszy mej i końca początkiem
Kto mnie więził, umiłował
I nie troszczył o mnie

Dusza ma pogrążona
W tym ogromnym półcieniu
Co noc mi umierająca
Co noc mi umierająca