Ως τo Ξημέρωμα (Os to Ksimeroma)

Τυλίγομαι με μαύρα πέπλα, απεγκλωβίζοντας σκέψεις στα μέτρα
Είμαι ταγμένος σ'αυτό ώσπου να γίνω τέφρα
Αφού ολόκληρος ο κόσμος σας είναι μια μαύρη πέτρα
Ο μόνος ζωντανός εγκλωβισμένος στη μακέτα

Άψυχα πλάσματα ανάμεσα σε βίλες και χαλάσματα, όλα μια πυραμίδα
Λερώσανε τα χέρια τους με αίμα μπας και πάρουνε το άγγιγμα του Μίδα
Και τώρα μου μιλάνε για πατρίδα
Γαμήσου, δεν έχω ελπίδα

Κανείς δε νοιάστηκε για μας αλήθεια
Σαράντα χιλιόμετρα ποδαράτο καθημερινά για ψίχουλα
Κι εσύ μου λες για ντρόγκια και ξενύχτια
Δεν έχουνε βραχεί οι μαλάκες κι απλώνουν και δίχτυα, είστε ξεφτίλα

Σιχάθηκα να ζω μες στη σαπίλα
Στη ρουτίνα που με θέλει να παλεύω να βγάλω το μήνα
Ανάμεσα στον όχλο κι όμως νιώθω σα να'μαι σε καραντίνα
Το κλείσανε το μαγαζί, τους έμεινε η βιτρίνα

Επανεκκίνηση, απέλπιδα προσπάθεια για αφύπνιση
Τυφλωμένος καιρό ψάχνω τη λύτρωση
Δεν κάνω ούτε κήρυγμα ούτε κατήχηση
Τα λέω να τ'ακούω τα βράδια σαν υπενθύμιση, να θυμάμαι ποιος είμαι

Με χάνω τελευταία φίλε
Δε θα σηκώσω το τηλέφωνο, αν δεν έχεις υπομονή φύγε
Θα καταλάβω μα προς το παρόν ακόμα ξεθάβω
Τον εαυτό μου από το χώμα που μου ρίξαν στο λάκκο

Κι αν η ζωή ακολουθεί μετά το θάνατο;
Αν πέθανα Παρασκευή κι ήρθα τιμωρημένος κάποιο Σάββατο;
Αν είναι η κόλαση ο κόσμος που ζω κι όλα όσα βλέπω
Συνοψίζονται σε κανόνα απαράβατο;

Γάμα το, περίεργα βράδια περίεργα λόγια
Η βόλτα μας, έγινε κατηφόρα και δεν έχει επιστροφή, μονάχα στάχτη
Δεν είναι οφθαλμαπάτη
Δεν έχει γυρισμό σ'αυτό το μονοπάτι

"Όποιος τη νύχτα περπατεί, θα'χει φτάσει ως το ξημέρωμα."
Είπα στο φίλο μου χαμογελώντας και συνέχισα
Βαδίζοντας σε ψέμματα
Αργά ή γρήγορα, καταλαβαίνεις πως ο δρόμος που'χεις πάρει

Δε σε βγάζει πουθενά
Οι ζωές μας, ταινίες που δε θα προβληθούν ποτέ στο cinema, εδώ δεν κόβονται εισιτήρια
Είδα δυο μάτια να μου λένε πως με νιώθουν
Κι αυτό δε θα τ'άλλαζα ποτέ με τίποτα

Κρατήστε προβολές κι εκατομμύρια, δεν είναι αυτά για μένα
Το μόνο που θέλω είναι μουσική
Ένα χαμόγελο στις μαύρες μου κι ένα ζευγάρι χέρια
Να μου λένε πως όλα θα παν καλά

Να πιστέψω ό,τι όλα είναι απλά κι ας δε γίνουν ποτέ στ'αλήθεια
Να μη γίνω ένας μίζερος μαλάκας που αναπνέει από συνήθεια
Να βρω στο ψέμα τους αλήθεια
Να βρω στο ψέμα τους αλήθεια...