Πού να ’σαι Τώρα; (Poy na ’sai Tora;)

[Verse 1: Geo RVSD]
Πόσες φορές να αναφέρω πως με άφησες μισό;
Συχνά δεν πιάνω διαλόγους και σπίτι μονολογώ
Είναι εδώ οι νύχτες μου ασύγκριτα κενές
Κι αναρωτιέμαι άμα φταίω κι έχω στάνταρ ότι φταις
Είναι η πόλη δίχως φώτα για άλλη μία βραδιά
Είναι βαρκάριδες στη μέση λιμανιών χωρίς κουπιά
Τα τριαντάφυλλα μαραίνονται δίχως άλλα κοντά
Και μας ενώνουνε μ' αυτά πολλά κοινά
Έγινα ακρογιαλιά και έχω γλάρους κι ερπετά συντροφιά
Έγινα θάλασσα βαθιά, γιατί μ' απωθούν τα ρηχά
Έγινα δάσος και γνώρισα πεταλούδες κι ελάφια
Έγινα άνθρωπος και μίσησα σκοτάδια
Σκέφτομαι πόσο θέλει να μου τη βαρέσει αυτή η ζωή
Για να φωνάξω μέχρι εκεί κι απλά να φύγω απ' τη Γη
Και κάτι μου φωνάζει πως θα είσαι και 'συ εκεί
Και θα το ζήσουμε ξανά από την αρχή
Αν ήταν παραμύθι θα 'χε τίτλο ίσως παραπλανητικό
Οι ανασφάλειες, τα κάστρα μου, η μοναξιά κι εγώ
Κι αυτή η μούσα που δεν είναι εδώ, βρίσκεις κακό;
Κακές κομπίνες παίζει το μυαλό

[Chorus: Geo RVSD]
Και πότε ήρθες, πότε έφυγες; Οι μέρες κενές
Ποιες υποσχέσεις σου χορεύουνε τα βράδια με ενοχές;
Πόσες ξενέρωτες Κυριακές;
Πόσα βράδια αναζητούσα φωνές;
Πού να 'σαι τώρα;
Και πότε ήρθες, πότε έφυγες; Οι μέρες κενές
Ποιες υποσχέσεις σου χορεύουνε τα βράδια με ενοχές;
Πόσες ξενέρωτες Κυριακές;
Πόσα βράδια αναζητούσα φωνές;
Πού να 'σαι τώρα;

[Verse 2: Brando]
Ο χειμώνας με τυλίγει και μου δίνει για παρέα τον βοριά, εγώ είμαι ακόμα στην ακρογιαλιά
Το τσιγάρο μου τελειώνει και μόνος θα χαζέψω τον ήλιο πάλι μέσα στη θάλασσα να βουτά
«Εμείς οι δυο δε θα τελειώσουμε ποτέ», σκέφτομαι όποτε στη ζωή μου ξαναεισβάλλεις
Την κάθε σκέψη μου καταλαμβάνεις, μα θα 'χεις φύγει πάλι πριν τελειώσει το κουπλέ
Κι είσαι κρύα, η καρδιά σου παγωμένη, μα στα χέρια μου θα την κρατήσω για καιρό με ευκολία
Δε με νοιάζει πόσους έχουνε αγγίξει τα δικά σου, αρκεί να τα τυλίξεις γύρω απ' την πλάτη μου άλλη μία φορά
Δώσε ένα σάλτο να φύγουμε απ' τα παλιά, είναι άγρια η χιονοθύελλα η μοναξιά
Με ενδύματα πορφύρα δε θα ντυθεί το ηλιοβασίλεμα, η Ιουλιέτα απόψε αυτοκτονεί με υπνωτικά
Ο έρωτας γδύνεται κι έχει πάλι τη μορφή σου, φέρνει στα χείλη το τσιγάρο μου και με παραπλανά
Μ' αποκοιμίζει γλυκά και με αποχαιρετά μ' ένα φιλί στο στόμα και μια μαχαιριά στην καρδιά

[Chorus: Geo RVSD]
Και πότε ήρθες, πότε έφυγες; Οι μέρες κενές
Ποιες υποσχέσεις σου χορεύουνε τα βράδια με ενοχές;
Πόσες ξενέρωτες Κυριακές;
Πόσα βράδια αναζητούσα φωνές;
Πού να 'σαι τώρα;
Και πότε ήρθες, πότε έφυγες; Οι μέρες κενές
Ποιες υποσχέσεις σου χορεύουνε τα βράδια με ενοχές;
Πόσες ξενέρωτες Κυριακές;
Πόσα βράδια αναζητούσα φωνές;
Πού να 'σαι τώρα;

[Chorus: Geo RVSD]
Και πότε ήρθες, πότε έφυγες; Οι μέρες κενές
Ποιες υποσχέσεις σου χορεύουνε τα βράδια με ενοχές;
Πόσες ξενέρωτες Κυριακές;
Πόσα βράδια αναζητούσα φωνές;
Πού να 'σαι τώρα;
Και πότε ήρθες, πότε έφυγες; Οι μέρες κενές
Ποιες υποσχέσεις σου χορεύουνε τα βράδια με ενοχές;
Πόσες ξενέρωτες Κυριακές;
Πόσα βράδια αναζητούσα φωνές;
Πού να 'σαι τώρα;