Απόψεις (Apopseis)

[Verse 1: dPans]
Άλλη μία σου επιλογή ήτανε το να ξεκόψεις
Δε με πονά τόσο που διάλεξες στα δυο να με κόψεις
Όσο το γεγονός πως συγγνώμη θα επιδιώξεις να μου ζητήσεις
Που 'ναι οι σταθερές σου απόψεις;
Προσπαθείς όπως κι όπως να βάλεις τάξη σ’ ένα αφελές εγώ που ο καθένας μπορεί να ρημάξει
Στη θεωρία είσαι καλή, μα απέναντι μου δεν είσαι εντάξει
Και δεν έχεις αλλάξει, ποτέ σου δεν θα αλλάξεις
Με έχεις φτάσει σε σημείο την απουσία σου να εμπιστεύομαι
Κι ενώ στην ουσία καίγομαι
Το αντιπαρέρχομαι
Και δέχομαι πως νιώθω πιο καλά μ' αυτή παρά με σένα
Και για να 'μαι ειλικρινής για μένα χαίρομαι
Συναναστρέφομαι πάντα τα λάθος άτομα και πάντα γύρω από αυτά θα περιστρέφομαι
Βαρέθηκα να δένομαι και σωστά να φέρομαι
Μία ζωή βοηθάω και καταστρέφομαι

[Chorus: Solmeister & Dusty]
Πόσες απόψεις άλλαζα κάθε μέρα για σένα
Ει, πότε προσπάθησες να με νιώσεις
Τι εντυπώσεις σου έχω αφήσει
Τι λες πια για μένα
Από όλα όσα έχεις κάνει τι θα πρωτομετανιώσεις
Πες μου
Πόσες απόψεις άλλαζα κάθε μέρα για σένα
Πότε σου ανοίχτηκα
Πότε θα με προδώσεις
Τι εντυπώσεις σου έχω αφήσει
Τι λες πια για μένα
Και τι θα πρωτομετανιώσεις

[Verse 2: Dusty]
Αυτά είναι λόγια δικά μου όχι του αέρα
Απόψεις που δεν διίστανται μέρα με την ημέρα
Όλοι έχουν μια άποψη για σένα κι εγώ την είχα, γι' αυτό σε έκανα και πέρα
Τα απαγορευμένα συνήθως λένε πως είναι τα πιο ωραία, τα πιο ακραία κι όσα μας βγαίνουν πηγαία
Τα προγραμματισμένα για μένα ήταν αναγκαία
Μα θεωρούσα αμελητέα όσα δεν μου κρατούσαν παρέα
Πλέον, που αναζητάς την ευτυχία
Χαραμίζεις τα πιο ωραία βραδιά στα πιο βρώμικα πορνεία
Τι έχει αξία πια για σένα, που είναι η ουσία, γιατί θα μπορούσες αν χρειαστεί να γίνεις θυσία;
Με ευκολία ξεχνάς τους δικούς σου σε κάθε δυσκολία
Κάθε ανάμνηση αιτία να γεννηθεί μια ακόμα φοβία
Κάθε ανάμνηση είναι αιτία να γεννηθεί κι ακόμα μία
Κι ας χαθούμε, ίσως τα ξαναπούμε στην πορεία

[Chorus: Solmeister & Dusty]
Πόσες απόψεις άλλαζα κάθε μέρα για σένα
Ει, πότε προσπάθησες να με νιώσεις
Τι εντυπώσεις σου έχω αφήσει
Τι λες πια για μένα
Από όλα όσα έχεις κάνει τι θα πρωτομετανιώσεις
Πες μου
Πόσες απόψεις άλλαζα κάθε μέρα για σένα
Πότε σου ανοίχτηκα
Πότε θα με προδώσεις
Τι εντυπώσεις σου έχω αφήσει
Τι λες πια για μένα
Και τι θα πρωτομετανιώσεις

[Verse 3: Solmeister]
Αυτά είναι λόγια του κόσμου όχι δικά σου
Αν έχεις κάτι να πεις στα μάτια κοίτα με
Ήτανε τα μεγαλύτερα λάθη μας λάθη πάθους, αλλά στο φταίξιμό μας οι απόψεις μας διίστανται
Κι όσο οι απόψεις διίστανται προσπαθείς να με γυρίσεις πίσω
Μα στη διαδρομή κάπου κολλήσαμε
Σ' αντίθεση με γυάλινα όνειρα που ραγίσανε κι ό,τι κι αν κάνεις να ξανακολλήσουνε δεν γίνεται
Μα είναι ένα απ' τα παραμύθια που μικρό με νανουρίζανε
Η ανιδιοτελής αγάπη
Και όσα με γυρίζουνε σε σένα
Μου θυμίζουνε ότι τα παραμύθια μεγαλώνοντας δεν τα υπολογίζουμε
Αλλά βασίζομαι ακόμα στα συναισθήματα
Κι έχω να πω πως έχω ανθρώπους που με στηρίζουνε
Κι ας έφυγες νωρίς, μην πιστέψεις ότι να 'ρθεις δε μπορείς
Nα με βρεις κάποιο βράδυ σ' όσα μισά αφήσαμε
Γιατί οι απόψεις αλλάζουν κι όσοι στα λάθη ζουν
Αρπάζουν ευκαιρίες που αναζητούν και για ώρες ή μέρες ή μήνες ή χρόνια
Yπομονή κάνουν ελπίζοντας ότι θα πάρουν συγχώρεση
Kαι δεν μ' αρέσει να μακρηγορώ, παρόλα αυτά σ' ευχαριστώ που μ' άκουσες δίχως να με διακόψεις
Πόσες απόψεις άλλαζα κάθε μέρα για σένα, άστο, πρέπει να χάσεις όσα έχασα για να νιώσεις

[Outro: Solmeister & Dusty]
Ει, πότε προσπάθησες να με νιώσεις
Τι εντυπώσεις σου έχω αφήσει
Τι λες πια για μένα
Από όλα όσα έχεις κάνει τι θα πρωτομετανιώσεις
Πες μου
Πόσες απόψεις άλλαζα κάθε μέρα για σένα
Πότε σου ανοίχτηκα
Πότε θα με προδώσεις
Τι εντυπώσεις σου έχω αφήσει
Τι λες πια για μένα
Και τι θα πρωτομετανιώσεις