Ontmoeting met Tiberius

In de Minervalaan, in Zuid
Woont Nicodemus Piepkajuit
Hij woont daar met zijn vrouw en dochter, zie je
Ze wonen achter het behang
Al jaren lang, al jaren lang
Zo wonen daar gezellig met z'n drieën

Vandaag gaat vader Piepkajuit
Met vrouw en kind een dagje uit
Ze maken zo door Zuid een wandeltoertje
Ze kuieren eens langs het gras
En drinken thee op een terras
En pa besteld voor alle drie een zwoerdje

Dan willen ze naar huis terug
Maar o, wie staat daar op de brug?
Daar staat een grijsgestreepte rug, bij 't water!
O, kijk toch 's, o kijk toch 's
O, kijk, daar staat Tiberius
Tiberius, Tiberius de kater!

Pardon meneer, zegt vader muis
Wij wandelen hier per abuis
En wij proberen nu ons huis te vinden...
Aha, zegt dan Tiberius
Aha, daar heb ik jullie dus
Nu zal ik jullie eventjes verslinden!

Die kater met zijn tijgervel!
Wat zijn z'n ogen groen en fel!
Hij lust ze wel! hij lust ze wel, jazeker!

Die arme vader Piepkajuit
Hij denkt: Hoe kom ik ooit hieruit?
En ach, z'n arme muizesnuit wordt bleker!

En dan opeens zegt kleine Zus:
O, kijk, meneer Tiberius!
Daar zit een dikke vette mus bij 't water
Die domme kater draait zich om...
Wat oliedom, wat oliedom!
En rrrt! weg zijn de muizen, wat een flater!

En de familie zit al lang
Weer veilig achter het behang
Ze zitten van: ‘Wij zijn niet bang’ te fluiten
Tiberius zit bij de haard
En mompelt door zijn snorrebaard:
't Was niet de moeite waard, die Piepkajuiten...