Λόγια από τον Όμφαλο του Κόσμου (Logia apo ton Omfalo tou Kosmou)

[Verse]
Ναι
Λόγια από τον ομφαλό του κόσμου
Ποίηση στόχων άμεση υλοποίηση
Χορήγηση απαγορευμένης αγωγής, στεγνή διακίνηση
Είναι αλλόκοτο θέαμα η μύηση, τέρατος κύηση
Βαδίζουμε παράλληλα σαν ένα χύμα σε κινητοποίηση
Το αίμα που κυλάει καυτό μπορεί στο μπέρδεμα να φέρει λύση
Ν' αφοπλίσει την αγάπη
Πώς είναι να σκοτώνεις τη κατάθλιψη με χάπι; Είναι ειρωνεία
Καταστέλλοντας την ένταση, νέα ανθρώπινή μας φιλοσοφία
Στη γωνία στημένος, ομοφωνίας καταδίκη σ' οδηγεί ελευθερία
Αποκομμένος απ' τη κοινωνία, μη σώσω να γίνω εξάρτημα
Στο ανθρωποφάγο τους μηχάνημα
Στα όνειρά σου, αδερφέ, βρίσκω πάτημα κι ελπίζω
Ελεύθερος νοιώθω, περπατώ με κλειστά τα μάτια και σφυρίζω
Δικό μου πρόβλημα ό,τι φτιάχνω να δίνω μια και να το γκρεμίζω
Σκύβω και το χώμα αγγίζω
Η μέρα ξεκινά με γείωση
Κάτω απ' το φως του Ήλιου αναγνωρίζω ποιος είμαι, ξεχωρίζω
Τριγυρίζω και βρίσκω μάτσο αρετές να στολίσω
Σαν ώριμος καρπός πέφτω απ' το δέντρο και σαπίζω
Ποτέ με γνώμονα φυλή και χρώμα τις ανθρώπινες ψυχές δεν ξεχωρίζω, ε!
Στις πέντε ηπείρους τριγυρίζω
Φυλαχτό
Βρήκα πάλι ουρανό να πετώ
Καθηλωμένος από το πρώτο λεπτό
Αρχέγονο συναίσθημα προσαρμόζεται στην εξέλιξη σαν ερπετό
Σ' το 'πα
«Πριν ανεβώ», είπα, «μ' ανέβασε η ντόπα»
Μπήκα μέσα δίχως να χτυπήσω πόρτα
Δίχως να χτυπήσω πόρτα (ναι, δίχως να χτυπήσω πόρτα. Δίχως να χτυπήσω πόρτα)