Καυτές Ανάσες (Kaftes Anases)

[Verse 1: Δ.Π.Θ]
Πίσω από μένα παλεύουν οι σκέψεις ενός παιδικού παγωμένου εγκεφάλου
Μπροστά κοιτάζω να με δω μα δε βλέπω τίποτα πέρα από φάσματα
Εξάλλου φαντάσματα βλέπω συχνά
Τώρα τελευταία συμβαίνουν πολλά παρόλα όσα μήνες τώρα προσπαθώ Άδικος κόπος - Μη λυπηθείς για μένα ε - Κι όταν χαθώ
Ξέρω το πως μέσα απ' του φιδιού την τρύπα για να βγω
Κι έχω τρόπο να γράφω όσα νιώθω - Εν τόπο ελληνικό
Μερικώς αλλόκοτο μέσο διαλέγω για να εκφραστώ - Νιώθω
Άγνωστες σκέψεις - Ερχόμενες μέσα από τις πιο σκοτεινές εκδοχές της έμπνευσης
Πίσω από εφαπτόμενες πύρινες ανάσες ανά κουπλέ
Κατά την ύστατη προσέγγιση
Είμαι Δαίμονας Παιδί Θεού γεννημένος σε μπλε
Βελούδο, σύννεφο καπνού σε πλέ-
Γματα που αφορούν τον ανθρώπινο νου
Συνοικίες κρυμμένες κάτω από τη σκιά του ουρανού
Στρυμωγμένοι
Η φλόγα που κάποτε σ' έκαψε πουτάνας γιε είναι ακόμα αναμμένη
Και δυναμώνει
Ενός λεπτού φωνή σε όσους είναι ζωντανοί και μόνοι
Τρύπιοι, άσφαιροι κι η συνείδηση τη λογική μου σκοτώνει
Μόνη αλήθεια σ' όλα ήταν σκόνη
Που αν την είχα φυσήξει θα 'χε χαθεί
Κι έχω σιχαθεί κάθε γαμήδι που κορυφή να πιάσει προσπαθεί
Έχω το μικρόφωνο ανοιχτό για κάθε αδερφό που ξηγιέται σπαθί
Έχω ουκ ολίγες φορές χαθεί απ' ό,τι με πείθει, έχω ηττηθεί, μα λήθη
Κενός παραμένω κι όπως τίποτα δε φαίνεται
Όπως τότε εξίσου τίποτα δε μου φαίνεται ξένο
Ρυπαίνω ραδιόφωνα, MCs, τελετές
Για ποιαν αλήθεια μου μιλάς και τι σκατά μου λες δεν ξέρω
Τουλάχιστον θα δεις πως μπορώ κάτι παραπάνω
Απ' το όνομα μου να προφέρω σε κάποιο freestyle
Θυμάμαι βλέμματα, σιωπή
Αφήνοντας το αυθόρμητο του λόγου του τ' άτομο να εκφραστεί

[Verse 2: Λόγος Απειλή]