Διάσπαση (Diaspasi)

[Verse]
07, τσόγλανος, μπάσταρδος, τον νου σου φίλε
Ελεύθερος κυκλοφορώ στο δυο χιλιάδες εννιά, κοινωνία ώρα μείον
Μην αναρωτιέσαι γιατί οπλοφορώ
Στα μετόπισθεν Ψυχόδραμα
Στη μέση του δρόμου στάθηκα, εκεί που είδαμε τ' όραμα και γύρω μου το μπέρδεμα
Ακόμα το παλεύω να μην μπω κι εγώ στο πρόγραμμα
Ποιο το αποτέλεσμα; Στροφές απότομα
Όποιος έχει τη χάρη και τ' όνομα, έχει τ' αρχίδια
Στα πεζοδρόμια βουνά υψώνονται σκουπίδια
Ενώ βλέπεις η υγρασία προσελκύει φίδια, να προσέχεις
Σε πήρε το μάτι μου χθες τ' απόγευμα στην Πειραιώς να τρέχεις
Αφιλόξενος τόπος ο κόσμος των πιθανοτήτων
Απόβλητοι συντελεστές μιλούν απ' τον πλανήτη των πιθήκων
Κινούμαι σε φάση υπό περιορισμό κατ' οίκον, άκουσέ με
Σου φαίνομαι να νοιάζομαι ποιος είσαι ή πώς σε λένε, ε;
Σκόνη, κυνήγι δράκου στο λαβύρινθο
Τι να ξεχάσω, τι να θυμηθώ πριν αποκοιμηθώ;
Εγκληματικές σκέψεις που καθοδηγούν τον μέσο γνωστό-άγνωστο πολίτη
Στρώσε στα μπαμ, η διάσπαση απαιτεί χρόνο κι εδώ θα παίξει μύτη
Μπουκέτα μέσα στα λασπόνερα για να θυμούνται μερικοί-μερικοί τι στ' αλήθεια παίζει
Καυλόμπατσοι που τριγυρνούν με πολιτικά κόσμο και κοσμάκη έχουν δέσει
Ποτέ δεν ξέρεις από που μπορεί να σου την πέσει
[?] απ' τα σκληρόπετσα κορίτσια του κέντρου κι αν είσαι φέσι
Όπως και να 'ναι το γαμημένο μάλλον θα σ' αρέσει
Μα πιθανότατα την επόμενη που λες Χριστό να μη θυμάσαι, κοίτα πίσω
Καφέ να γίνει η διάσπαση κι έπειτα θα το ρίξω
Όπου βρω το γαμημένο
Ποτέ σου μην υποτιμάς το ξένο
Ε, Γιωργάκη, πού κόλλησες πάλι, είμ' ώρα στη στοά και περιμένω
Της πόλης το στόμα ανοίγει πεινασμένο
Γι' άλλη μια νύχτα να μας καταπιεί
Μπορούν να συμβούν άσχημα πράγματα άμα σε πιει μόνο στη νύχτα
Χώμα σου δώσανε, δεν ήξερες, το 'βρασες, το 'ριξες, έφαγες ήττα
Ζούμε επικινδύνως, σ' το 'παμε ήδη κι όταν κάνω τη δουλειά μου κρυφοκοίτα
Διάσπαση π-ρ-έ-ζ-α
Φανερό, το βράσιμο γίνεται ανάγκης βίτσιο βρωμερό, ποιος σε θέλει νεκρό;
Γάμησέ τα, κάποιος που γνωρίζεις μάλλον καλύτερα από οποιονδήποτε κι είναι ειρωνεία
Το γεγονός πως έχεις μετατρέψει σε κουλτούρα, φίλε, την τρυπομανία