Geen Carnaval

Ik herkende hem van heel erg lang geleden
Hij begon meteen te zeuren over toen
Zo'n gesprek is met een glimlach te vermijden
Een masker dat niets terugzegt en toch beleefd blijft doen
Maar opeens dacht ik: het kan me ook niet schelen
En in plaats van dom te antwoorden op weer een domme vraag
Zei ik dat hij me ontzettend ging vervelen

Ik zei: ik zet geen masker op
Geen carnaval vandaag
Geen carnaval vandaag

Ik moest met een belangrijk iemand praten
En werd ook nog aan zijn bazen voorgesteld
En ik had het ogenblikkelijk in de gaten:
Ze gebruiken mij alleen maar voor het maken van veel geld
In plaats van deze zaak te overwegen
In plaats van: mijne heren, ja natuurlijk en heel graag
Sprak ik de hoop uit dat ze snel de tering kregen

Ik zei: ik zet geen masker op
Geen carnaval vandaag
Geen carnaval vandaag

Ze stond met van die dromerige ogen
Alsof ze zeggen wou: ik voel me hier niet thuis
Want het was carnaval en alles scheen te mogen
Dus ik draaide om haar heen als een straatkat om een muis
Maar toen dacht ik aan wat ik me had voorgenomen
En gewapend met mijn eerlijkheid en een link stuk in mijn kraag
Vroeg ik: heb je zin om met me mee te komen?

Zij zei: zet eerst dat masker af
Geen carnaval vandaag
Geen carnaval vandaag

Ik zet geen masker op
Geen carnaval vandaag
Geen carnaval vandaag
Geen carnaval vandaag
Geen carnaval vandaag
Geen carnaval vandaag