Captain’s Table

Ik klem mijn handen om de reiling
De kust verdwijnt, de boot drijft stil
Ik voel een vredig soort verveling
Ik kan maar ik weet of ik wil

In de verte zie ik vaag het land nog
Een beetje zand, een beetje steen
Ik zwaai nog een keer met mijn hand, toch
Weet ik: er is geen mens, ik ben alleen

Vaarwel, vaarwel, misschien tot ziens
Het kan wel even duren voor ik weer terug ben

They asked me at the captain's table
I won't refuse that's impolite
I feel a little bit unstable
What course will captain choose tonight?

Vaarwel, vaarwel, misschien tot ziens
Het kan wel even duren voor ik weer terug ben

They asked me at the captain's table
I won't refuse that's impolite
I feel a little bit unstable
What course will captain choose tonight?