07 (Κενό)

[Anima]
Πλάνο πρώτο: το βλέμμα του μόνου πρωταγωνιστή το θέλω κενό
Απόψε κοινό μου γυρνάμε βουβό, όλα τα φώτα πάνω μου
Θέλω ένα πιάνο για μουσικό χαλί κι απ’έξω να έχουνε γιορτή
Να’ναι lo-fi η παραγωγή και να κενοτομεί
Πλάνο δεύτερο: τράβα καρέ καρέ την κάθε σπασμωδική μου κίνηση
Θέλω συγκίνηση, θέλω η θλίψη μου να μοιάζει με ποίηση
Θέλω στο φόντο από πίσω ζωγραφισμένες φωνές
Κραυγές απόγνωσης, στο χαρτί ιδέες με μελάνι σε κάποια απόχρωση του γκρίζου (cut)

Μη βάλεις τίτλους στα εξώφυλλα, ούτε ονόματα
Άγνωστοι μεταξύ αγνώστων σαν τα πτώματα
Κι όταν γυρνάνε οι σελίδες κι αυτές να είναι άδειες
Γκρό πλαν σ’εμένα αφού γι’αυτό πληρώνουν οι πελάτες
Πλάνο τρίτο: για κανά τέταρτο να μουρμουράω στα 4/4
Και να ρωτάω τον εαυτό μου, αν μετράει που πονάω
Αφου δε με νιώθει κανείς, αφού δε με βλέπει κανείς
Με νοιάζει στ’αλήθεια να είμαι ειλικρινής;
Δεν βλέπω το λόγο αν είμαι ο μόνος κριτής
Πιάνω το νόημα
Στην τελευταία σκηνή να είστε όλοι εκεί
Να’μαστε όλοι μαζί, να’σαι κι εσύ
Να μην ακούγονται οι λέξεις, να μη μου φτάνει που ανασαίνω
Λίγο πιο μόνος πεθαίνω

[Λίνα]
Δεν έχεις φωτογένεια!
Είσαι πολύ πιο ωραία από κοντά
Ή μπορεί να μην έχεις ωραίο χαμόγελο
Στις φωτογραφίες είσαι πάντα χαρούμενη
Ενώ εγώ σ’ ερωτεύτηκα
Αφελώς θλιμμένη
Μπορεί να φταίει κι αυτό
Μπορεί να φταίει που ερωτεύτηκα για να ερωτευτώ
Και τελικά την πάτησα από κάποια
Που θυμίζει τον παλιό μου εαυτό
Που προσπαθώ τόσον καιρό να τον σκοτώσω
Σου’χα πει
“έλα να πεθάνουμε μαζί
Και να ξαναγεννηθούμε καλύτεροι!”
Αλλά είσαι ακόμα αρκετά εγωπαθής
Για να θες να “πεθάνεις”
Μην μου θυμώνεις
Έβαλα “ακόμα”
Θα μου πεις
Έβαλα και “αρκετά”
Δεν γαμιέται
Θύμωσε!
Καλό θα σου κάνει
Μια μαλακία
Ένα μπουκάλι κρασί απ’ το περίπτερο
Μια μαλακία ταινία
Και θα κοιμηθώ
Αν ήξερα να κάνω καμάκι με το γάντι
Κι αν δεν ήσουν τόσο ξεροκέφαλη
Μπορεί και να κοιμόμασταν μαζί σήμερα
Έχω άδειο σπίτι
Και το άδειο σπίτι
Σου αφήνει 2 επιλογές
Είτε να φέρεις γκόμενα
Είτε να ξεφύγεις απ’ το “συγγραφικό μπλοκ”
Σ’ ευχαριστώ που μου θύμισες ότι είμαι “συγγραφέας”!

[Πινόκιο]
Κατεψυγμένη πίτσα και φτηνό ούζο
Αφού πλύνω τα πιάτα
Θ’ ακούσω λίγη μουσική
Μα στα πρώτα 2 τραγούδια
Θ’ αρχίσω να σκέφτομαι ποιο σημείο να κλέψω
Για να περάσει η ώρα
Θα σφουγγαρίσω
Η μοναξιά κατά πάσα πιθανότητα μυρίζει χλωρίνη
Πού ‘ν’ το τετράδιο;
Η πλήξη μου συνήθως είναι δημιουργική
Ο σκύλος με κοιτάει στα μάτια
Δεν χτυπάει και το γαμημένο το τηλέφωνο
Τί ώρα είναι;
Απορώ πόση ώρα πρέπει να κοιτάει στον τοίχο ένας άνθρωπος
Μέχρι ν’ αρχίσει να του μιλάει
Ένα βιβλίο
Αυτό είναι!
Θα διαβάσω ένα βιβλίο
Αφού δεν γαμάω καλά
Τουλάχιστον να το παίζω έξυπνος
Η μοναξιά δεν έχει να κάνει με το πόσοι είναι στο δωμάτιο
Αλλά κυρίως με το ποιοί δεν είναι
Δεν με χωράει το σπίτι
Αλλά τουλάχιστον εδώ πέρα νιώθω λιγότερο μόνος
Απ’ ότι στα μέρη που συχνάζετε
Μου ‘κόψαν το τηλέφωνο και γλίτωσα απ’ την υποχρέωση να σας πάρω να τα πούμε
Το δικό σας- μάλλον- το είχανε κόψει πολύ πιο πριν
Τραβάω μαλακία με μια πρώην μου
Και εκσπερματώνω ελευθερία πρόωρα
Περνούσα καλά μαζί της κάποτε
Πρώτα απ’ όλα γλίτωνα τις μαλακίες
Ακόμα είχα κάτι να κάνω όταν με βαριόντουσαν οι φίλοι μου
Ή όταν τους βαριόμουνα εγώ
Δεν κάνω πλάκα
Σχεδόν ποτέ δεν κάνω πλάκα
Έχω γεμίσει ένα τετράδιο με πλάκες
Όλες για πάρτη σας, μαλάκες
Κυνικοί γίνονται οι απογοητευμένοι ρομαντικοί
Η απομόνωση μου ωφελεί το σύστημα και το αντίστροφο
Ποιος γαμάει τις ρίμες;
Τον καλύτερο στίχο τον έχω ακούσει απο περίστροφο
Σου αλλάζει τη ζωή μια και καλή

Μαλακίες
Μεγάλες κουβέντες για να εξασφαλίσω την προσοχή σας
Καταβάθος την βρίσκω με την μοναξιά
Απλά είναι που έχω καιρό να σε δω
Κι έχω φορτιστεί λιγάκι
Ξέχνα τα όλα και κράτα μόνο την φράση:
«Είμαι κι εγώ εδώ.»
Αυτό ήθελα να πω
Απλά είπα να το κάνω λίγο πιο δραματικό
Αύριο υπόσχομαι να ‘χω όρεξη
Θα έχω όρεξη για πλάκες
Όχι σαν τις σημερινές
Απ’ τις άλλες, που σ’ αρέσουν