Taxidermi

؛{ قسمت اول : میرتک }؛
امروز هیچی عادی نبود از خواب که بلند شدم
یکی تو مغزم جیغ میزد نخواه که هول نکنم
فک کنم یه چیزی از درونمُ دزدیدن
گاییده این خلأ لعنتی هر روزمو گه گیجش
مامان قرصای لعنتیمو کجا گذاشتی اَه
نمیبینی دارم خدارو فحش میدم
جلوم ظاهر میشن موجودای کثیف و مریض
کابوسی که ریشه ی این زندگیِ با فرمولای عجیب و غریب
فکر میکردم فرار کنم آروم ازش
که یهو توهم و حقیقت شد جاشون عوض

(ترس)
- من کجام ؟
+ خوش اومدی به عمق توهمات
- نه من دنبال یه گمشدم ، هر توهمی از یه خلأ میاد
+ گورتُ گم کن تو حقیقت وقت ندارم واسه این چرندیات
اونا که اومدن پشیمونن باید مراقب باشی بیشتر از اینا
- خفه شو چی سرم میاد مگه ؟

یه تابلو سر درِ ورودی شهر از
شیطانی خبر میداد که برده هاش
میومدن گروهی به سمتم
تو گوشمِ هنوز صدای خنده هاشون
فرار کردم اما هر چقدر میدوییدم بازم جلویِ پاهام بود ردِ پاشون
همه ی راه ها میرسید به یه مکان ، واردش شدم
چیزی که میدیدم خیلی عجیب بود سعی کردم به خاطر بسپرمش
اما با مرگم همه چی تموم شد و چیزی ازش یادم نیست
فقط میدونم که هرروز خلأمو بیشتر حس میکنم
شایدم ناخودآگاهم همه چی رو ثبت کرده

؛{ قسمت دوم : فرزان }؛
همه چی ثبت کردم از اول ، میخواستم برگردم
یه صدا تو گوشم میخوند سرنگردون
خفقان از جایی شروع شد
که اولین نفر ظلمُ دید و دم نزد
همه چیز بر علیه انسان شد
عرفان مرد پر زد رفت دیگه هم برنگشت
گفتم انسان دارم من خبر از
تاریکیِ مطلقی که هر شب از
روحت تغذیه میکنه
ولی اون پیش خودش وانمود میکرد که من کَرم
صدام از عصبانیت زیاد تبدیل به جیغ میشد
میرفت تو گوشش فکر میکرد من زنم
یکی در زد من گفتم کیه ؟
گفت تَق تَق تقدیرم سر زده اومدم واسه ی سر زدن
این شهر پر از جنازه های یخ زدس
به عاشقام نکردم رحم
چرا کنم رحم به کسایی که معنی زندگی تو جهالتُ نمیفهمن ؟
یه بینندن که میچرخن دور خودشون
مصرف میکنن توی چرخه تا که بمیرن تش
من به جوکای لوسشون خیلی وقتِ نمیخندم
خراب میشم رو سرشون تا که شاید بگیرن درس
از تاریخ تکرار شده ای که از این تکرار بی رمغ
ذهنایی که بستن دیگه چیزی از تو و اخطار نمیفهمن
هر روز باید به اجبار ببینن رنگِ روزُ
احساس کنن زندَن
تو هم سعی نکن دیگه احظار بشی نفستُ حروم نکن
تو این جهنمی که روحا تاکسیدرمی شدن
ولی جسماشون در حال حرکتن
تا ادما تو گور میرن شبیه اسمت تو همون ناخودآگاه بمون
بدون این مکان یه قانون داره : اینکه حقایق درز نشن