[Verse 1]
Μιλάνε πολύ, μιλάω όποτε χρειαστεί
Στη χροιά δε μου φαίνονται τόσο κακοί
Kι καλοί μας μαγκέψανε και δε με πείθουν ρε συ
Σείρε, άσ’ το να καίγεται κι άσ’ το να πέσει να πιουν οι νεκροί
Κρίνε, εδώ δε πιστεύουμε ρούχα από δεύτερο μες τη ραφή
Φύρα οι δικοί μου πεθαίνουνε γρήγορα κάθε βδομάδα ταφή
Φυτά αναλώσιμα απ' τα πιο όμορφα μα καταλήγουν, γιατί είναι ταπί
Πίτα γυρίζαμε Λιούμι, Θησείο, Εξάρχεια κι ήμασταν πάντα πολλοί
Λείπω ή λείπουν αυτοί; Βρέχω τα χείλια για όλους με λίγο ρακί
Κυρά δασκάλα μου ‘πες να κόψω με δαύτους θα χάσω τη μπάλα
Λάμπα δεν έμεινε που να φωτίζει κανείς μας δε λύγισε μέσα στη σάλα
Λάσα πέταγε ο σερίφης δείχνοντας την κάσα
Σάκα με ντράγκια, καριόλη το μπούλο του λέγαμε πάντα
Ντάπα - ντούπα, ποτέ δε χορεύαμε σάμπα
Μπάσα στο τέρμα κι από τη γέννα οι βίδες μας λάσκα
Σκάλα και πλάτες δε θέλαμε για να ανέβουμε στο χαλαρό
Ροχάλα σε managers πάντα ανεξάρτητοι, μόνο με καύλα είμαστε εδώ
[Chorus]
Όλα γυρίζουν ανάποδα REVER
Σκέφτομαι ανάποδα REVER
Κινούμαι ανάποδα μέσα στην πόλη REVER, REVER
[Verse 2]
Αλήτες στην τσίτα, οι προκωμένοι μας λέγανε σώπα
Πάσο δεν πήραμε ακόμα στο σπίτι ανάβω τσιγάρο στη σόμπα
Μπάσο και πρίμα χτυπάνε και φτύνω τον άσσο
Όσα κι αν φτάσω, όσα κι αν πω, όσα θελήσω ποτέ δε θα μάσω
Σώμα κατάκοπο από τις πίκρες, η ματιά μου λοξή
Ξύλο και στράβωμα στην εφηβεία, πάντα η ζώνη νωπή
Πίνω καιρό τη ζωή και ποτέ μου δε ζήτησα χάρη
Ρηχά κολυμπούσα κι αν κύματα παίζανε τσίμπαγα λίγο το ζάρι
Ρίζα από μαύρη κουλτούρα μου ρίξανε μέσα στη χύτρα
Τραχύς και πετρώδης ο δρόμος μαγεία μια τούφα κομμένη απ΄ τη φύτρα
Τραφεί δεν τραφεί το παιδί, πάντα έχει όρεξη για την ωδή
Δύο, δεκαεξάρια κι ένα ταξίδι στο χρόνο με λέξεις που είναι μακρύ
Κρίμα που κάποιοι μας ήρωες εγκαταλείψαν τη μάχη
Xύμα ο λόγος, εγκέφαλος που το στηρίζουν DJ’s στη ράχη
Χήρα η μουσική, γιατί σε σκότωσαν τόσο δειλά
Λάδι πετάω στη φωτιά, είπα λάδι πετάω στη φωτιά