[Verse]
Αφήνω πίσω δάκρυα και τις ευθείες μας μανούρες
Γιατί θέλω να θυμάμαι πως το ζήσαμε
Στις στροφές το βρήκαμε με ζάλη και σκοτούρες
Και δεν το αφήσαμε
Αφήνω πίσω δάκρυα και τις ευθείες μας μανούρες
Γιατί θέλω να θυμάμαι πως το ζήσαμε
Στις στροφές το βρήκαμε με ζάλη και σκοτούρες
Και δεν το αφήσαμε τι και αν τριανταρίσαμε
Με κάθε νέο δίσκο αλλάζω το στυλ μου
Το μεταλλάσσω βασικά να μη βαριούνται οι δικοί μου
Γιατί να γράφω αυτό που ξέρω ότι πιάνει
Θέλω την γλύκα της πρώτης φοράς σαν το πρώτο ντουμάνι
Τα ντέρτια μας, τα κέφια μας, οι καψούρες, τα γλέντια μας
Οι λύπες μας, τα αδέρφια μας καθιέρωσαν την έδρα μας
Κι η ζωή μπιστάει σε λούπα
Αργά ή γρήγορα θα φάμε όλοι λίγο απ΄ τη σούπα
Ξεφύγαμε μαλάκες σε μια όμορφη βόλτα
Και πια γυρεύουμε να γίνουμε όπως ήμασταν πρώτα
Τα κορίτσια μας, μας λένε μεγαλώσαμε γι΄ αυτά
Και εμείς παίζουμε, όπως τον παίζαμε στα κρυφά
Μη μου μιλάς απ' τα προφίλ θα τη βρούμε anfas
Έτσι κάνουνε τα δυτικά παιδιά του working class
Αγαπημένο χαμογελαστό παιδί της γειτονιάς
Με αγαπημένο μότο ραπ, sex, drugs
Ξυπνάω στο σπίτι και είναι όλα χύμα, Χιροσίμα
199 και κλήση, δεν έχει σήμα
Συχνά στην απομόνωση σκέφτομαι απροσάρμοστα
Ο διάολος ψιθύρισε στα αυτιά μου λόγια ανάρμοστα
Σου μένει μυρωδιά από ότι ο χρόνος παίρνει
Όπως μυρίζουν οι κάδοι όταν πολύ ζεσταίνει
Εδώ δε θέλουν να μείνουν οι καλοζωισμένοι
Εδώ όταν λέω Rationalistas ξέρουν τι σημαίνει
Δεν παίζει μία και τρώγομαι με την πάρτη μου
Πγαίνω στο κέντρο βολτάρω βγάζω το άχτι μου
Παίζει να φταίει η καγκελαρία και η Άγκελα
Που φτύνω ραπς και αφήνω τα μυαλά στα κάγκελα
Στροφάρω ανάποδα συχνά και χάνω το μυαλό μου
Μα είσαι και εσύ που με ηρεμείς μόλις με πεις μωρό μου
Και όταν μεθάω και δεν βλέπω ούτε τη μύτη μου
Μπαίνει μπροστά και καθαρίζει το κορίτσι μου