Na Ta Leme Kai Afta

[Verse 1]
Θα ΄μασταν πιο καλά αν παίζαν γκαφρά
Και θα ΄μασταν καλύτερα αν δεν παίζαν γενικά
Μπάτσε η ντροπή δεν είν' δουλειά
Και σίγουρα δεν είναι βία στο φασίστα η κουτουλιά
Χάνουμε στη ζωή τη μπάλα και μας πάει κουβά
Αλεμάο και αλεό μες το μυαλό μας φωτιά
Τα παιδιά στη γειτονιά σου με πειράζουν ξανά
Λένε Γιάννο δε μας φτάνει και γυρνάω τη γουλιά
Ο δρόμος δείχνει με σημάδια που το ζεις γενικά
Κι αν έχεις καθαρά παπούτσια δε γουστάρω μπλα μπλα
Περπατητές είναι εκεί έξω με ματιά που πονά
Γι' αυτό το γύσο είναι στη μύτη και δεν είναι στραβά
Και το κουπί στο κανάλι του ο καθένας τραβά
Χτίζουμε πλάτη, είπαν μεροκάματο τη σκλαβιά
Τραβάνε καζανάκια τα καλά τους παιδιά
Και κολυμπάμε στα σκατά, να τα λέμε κι αυτά

[Chorus]
Άμα βαρέθηκες το σκάσε, να τα λέμε κι αυτά
Σήκω απ' τον κώλο σου και δράσε, να τα λέμε κι αυτά
Είμαστε εδώ κι οι ρουφιάνοι απ' την άλλη πλευρά
Να τα λέμε κι αυτά, να τα λέμε κι αυτά

[Verse 2]
Τα παιδιά κάτω στο πάρκο κουτσοκλείνουν τα σαράντα
Και ακόμα το στριμώχνουνε στην πιο παλιά καβάτζα
Οι νέοι γεμίσαν ανασφάλειες υπαρξιακές
Πετάξαν τις ζελατίνες και ασπρίσαν τις πιστωτικές
Τις νηφάλιες μέρες δες τραβάνε μισές αναπνοές
Μέσα σε σακούλες πλαστικές
Και δε φταίτε εσείς μανάδες πατεράδες
Αρρωστάκια γίναν τα παιδιά σας όχι αληταράδες, μη μου σκας
Ο αληθινός ο τσαμπουκάς, η επιβίωσή μας
Ρίχνεις πέντε κάτω και γαμάς μα δε σου βγαίνει ο μήνας ρε
Είμαστε αυτοί που δεν προετοίμασαν το αύριο
Γιατί το κάθε τώρα μας ήταν και θα 'ναι άγριο
Τη βγάζουμε σε παγκάκια και γωνίες μ' αγωνίες
Μήπως καταλήξουμε των γέρων μας οι επιθυμίες
Παλεύοντας με τις φιλοσοφίες
Ποιος δρόμος οδηγεί σε αταξικές κοινωνίες