Νύχτες Πρεμιέρας (Nyxtes Premieras)

[Verse 1]
Λέξεις και γράμματα, τελείες και κόμματα
Ραπ βυσματώματα, έτσι είν' τα πράματα
Μηδέν νοήματα, flow μ' ελαττώματα
Πάτα σε πτώματα και κάνε θαύματα
Πήρα στην πλάτη τον σταυρό πριν στη σκηνή ανεβώ
Πειρατικό σινιάλο μέσα στην ομίχλη ορατό
Νύχτες πρεμιέρας σ' ένα κινηματογράφο μικρό
Καρέ κομμένα και καμμένα καυλωμένο κοινό
Ήχος εναλλακτικός, στίχος απαιτητικός
Είμαι διαφορετικός γιατί είμαι αδιάφορος
Προς την εικόνα μου σαν καλλιτέχνης ενώ
Οι περισσότεροι είστε αδιάφοροι γενικώς
Δε γράφετε lines, μαλακισμένα
Όταν ευφυολογείτε τόσο επιτηδευμένα
Και μην υποκρίνεστε ότι έχετε λεξιλόγιο
Με τρεις ψαγμένες μούφες δεν ξεγελάτε κανέναν
Γράψε μέχρι εκεί που φτάνει ο νους σου
Δε γαμάς που δε γαμάς να 'σαι έστω αληθινός
Πήγα τον στίχο σε επίπεδα πρωτόγνωρα
Τόσο ψηλά που πάτωμα μου ήταν ο ουρανός
Ο πλανήτης Ουρανός συγκεκριμένα
Δεν το αντιλήφθηκες αμέσως, προφανώς
Λογοπαίγνιο κι ούτε καν απ' τα πιο πετυχημένα μου
Απλώς για να θυμάσαι πως στροφάρουμε αλλιώς

[Chorus]
Αθήνα νύχτα, φώτα κίτρινα, μπύρα
Τελειώνει το υγρό στου αδερφού μου τον αναπτήρα
Δεκαεξάρια κάναμε τα όνειρα μας
Μόνοι μέσα στην κοσμοπλημμύρα
Αθήνα νύχτα, φώτα κίτρινα, κρύο
Δώσε μου δύο να τελειώσω το κουπλέ
Μόνοι μας πάνω στο θεωρείο
Νύχτες πρεμιέρας, ραπ στα 24 καρέ

[Verse 2]
Έχω το σεβασμό του αγαπημένου σου MC
Ποιος σου πε ότι με νοιάζει αν θα με σεβαστείς εσύ;
Πόσο μάλλον αν η γνώμη σου αλλάζει αναλόγως
Με το τι ακούνε φέτος οι φίλοι σου κι οι γνωστοί
Στο μεταξύ, αν κάνεις ραπ κι εσύ
Δεν είμαστε ίσοι μα δε χρειάζονται μίση
Απλά μην προσπαθείς να τραβήξεις την προσοχή
Λέγοντας τ' όνομα μου γιατί αν θέλω σ' έχω γαμήσει
Ο τελευταίος που το επιχείρησε
Έψαχνε αφορμή συγγνώμη να μου ζητήσει
Δεν είχε ούτε το θάρρος να μου απαντήσει
Κι από λύπηση εγώ άφησα το θέμα να λήξει
Κι όμως ακόμα μιλάνε πολύ
Μα δεν ακούω καν τι λέει κάποιος που αμελεί
Να σκεφτεί για λίγο πόσο παίζει να 'χει πληγωθεί
Κάποιος που κάνει τόσο ιδιότροπη μουσική
Τόσα τετράδια γέμισαν με τετράμετρα
Για τα χαράματα που γέμισαν με κλάματα
Και με τόσο βαθύ θυμό και πληγωμένο εγωισμό
Κι έμενα ακόμα εν βρασμώ να προσπαθώ να πω δυο πράματα
Δεν το κάνω για κανένα σεβασμό
Το κάνω γιατί έχω κατακλυσμό
Στο νου μου και πεισμώνω τόσο
Που οι σφυγμοί που ανεβαίνουν
Προκαλούν στη γειτονιά μου σεισμό

[Chorus]
Αθήνα νύχτα, φώτα κίτρινα, μπύρα
Τελειώνει το υγρό στου αδερφού μου τον αναπτήρα
Δεκαεξάρια κάναμε τα όνειρα μας
Μόνοι μέσα στην κοσμοπλημμύρα
Αθήνα νύχτα, φώτα κίτρινα, κρύο
Δώσε μου δύο να τελειώσω το κουπλέ
Μόνοι μας πάνω στο θεωρείο
Νύχτες πρεμιέρας, ραπ στα 24 καρέ