Μέχρι το Φως να Βρούμε (Mexri to Fos na Vroume)

[Verse]
Υλαγιαλή, όσα και να πω σ' εσένα τα 'χω ξαναπεί
Κι ας νιώθω σαν να μην έχουμε ξανασυστηθεί
Κάθε φορά που βάζω το στυλό μου πάνω στο χαρτί
Να γράψω κάτω ό,τι μου τρώει την ψυχή
Έτσι έχω μάθει από μικρός να γράφω στίχους κι ό,τι βγει
Κι ας καταλήγω να γράφω για 'σένα
Κι ας πιστεύουνε πως είσαι υπαρκτή μερικοί
Κι όχι μια μούσα που ονειρεύτηκα όταν δεν είχα παρέα
Μα αν σε πιστεύουνε αυτοί χαίρομαι πολύ γιατί πάει καιρός που δεν πιστεύω πια στα όνειρα
Βλέπεις άλλοι περπατάνε χαρούμενοι στη βροχή κι άλλοι κοιτάζουνε στο χώμα τα λασπόνερα
Εγώ δε κοιτάζω πια τον ουρανό συχνά γιατί χωρίς να με ρωτήσει μου πήρε κάποιον που αγάπησα
Κρύφτηκα στα παπλώματα μου ανάμεσα, γιατί βούρκωσα και δεν ήθελα να δει πως δάκρυσα
Γιατί πρέπει να δείχνουμε στους άλλους πάντα δυνατοί
Γιατί να σ' έχω τόσο ανάγκη, Υλαγιαλή;
Γιατί να είσαι για 'μένα τα πάντα, τις ώρες, που ανθρώπου λέξη να βοηθήσει δεν μπορεί;
Σ' έχω βαφτίσει μουσική, μα είσαι κάτι παραπάνω, απέραντη σαν της μάνας μου την υπομονή
Μου 'χει γίνει εμμονή το να σου γράφω και θα τραγουδώ τον πόνο μου όσο έχω φωνή
Είσαι ένα σούρουπο κι εγώ είμαι ένα παιδί
Που ανυπομονεί να τελειώσουν οι εσπερινοί
Να παίξει μπάλα στην αυλή της εκκλησίας, είσαι μια φωτογραφία μου από μια ηλικία παιδική
Τέτοιες νύχτες το στυλό γράφει καλύτερα
Αλλά δε γράφει λόγια για όσους ευτυχούν εφήμερα
Γράφει για όσους γιορτάζουνε σ' ένα χτες
Και τους ξυπνάνε οι ενοχές σε ένα μίζερο σήμερα
Γιατί είναι βράδια σαν κι αυτά, βράδια που τα αστέρια
Μου θυμίζουν πως πονά το να θυμάσαι
Που τα μάτια μας κολλάν κι αναζητάν το ίδιο βλέμμα σ' άλλα μάτια
«Μη δακρύζεις» μου 'χες πει, »πέρνα καλά»

[Pre-Chorus]
Λίγα χαμόγελα είναι αληθινά
Και το δικό μου μου 'πες πως σε μάγεψε παντοτινά
Μα το «για πάντα» δεν κρατά, το «για πάντα» είναι μια ελπίδα
Που πεθαίνει όταν παύουμε να είμαστε παιδιά

[Chorus]
Μη με ξεχάσεις
Όσα χρόνια κι αν περνάν, σε ικετεύω, μην αλλάξεις
Έχω ήδη χάσει τόσα
Μα πάντα μένει πίσω κάτι ακόμα να χάσεις
Μη με αφήσεις
Δεν ξέρω πόσα ακόμα έχω να πω αν την έμπνευση που δίνεις μου στερήσεις
Μη μιλήσεις
Μείνε δίπλα μου μέχρι το φως να βρούμε, μη λυγίσεις

[Chorus]
Μη με ξεχάσεις
Όσα χρόνια κι αν περνάν, σε ικετεύω, μην αλλάξεις
Έχω ήδη χάσει τόσα
Μα πάντα μένει πίσω κάτι ακόμα να χάσεις
Μη με αφήσεις
Δεν ξέρω πόσα ακόμα έχω να πω αν την έμπνευση που δίνεις μου στερήσεις
Μη μιλήσεις
Μείνε δίπλα μου μέχρι το φως να βρούμε, μη λυγίσεις