Γη των Θαυμάτων (Gi ton Thaumaton)

[Chorus]
Γιατρευα πληγες
Να ξεφυγω απ΄το χθες
Ετρεχα την νυχτα τον κοσμο να μαθω
Αν μπορω να φτιαξω τον κοσμο που θες
Κρατα μας μια θεση στην γη των θαυματων(x2)

[Verse 1]
Για οσους κολλησαν κεφαλι με τον θανατο
Και καταφεραν να το κανουν μεροκαματο
Γι΄αυτο το πεισμα σου που χτιζει και γκρεμιζει κοσμους
Που αξιζει περισσοτερα απο τον βασικο μισθο τους
Σε ειχανε ξεγραψει ολοι μα επεστρεψες (Ναι επεστρεψες)
Επιασες τον κομπο και τον ελυσες
Πολεμησες την χαρμανα με τα ραπ μας
Κανωντας μαγικα μεσα σε ψιλοταβονο αιθουσες
Ποιανου τα βαρη κουβαλας και για ποσο ακομα
Ξεφορτωσε τα καπου για να μην γινουνε πιωμα
Μεινε κοντα για να χαζευουμε τα χελιδονια
Οι φυλακες, οι κλινικες δεν εχουνε μπαλκονια
Απ΄τις δονησεις του μοτερ στην ασημι βελονα
Και απο τα χερια του αδερφου μεσα στο σωμα μου χρωμα
Κοιτα να δεις που ξεγελασαμε την μνημη bro μου
Και ο,τι αγαπαμε δεν θα ξεθωριασει με τα χρονια
Το ζουμε ακομα βρωμοbeatα μπυρες στα μπαλκονια
Ουτε εντολες, ουτε παρασημα, ουτε γαλονια
Απ΄του πιτσιρικα την πρωτη ρημα στο τετραδιο
Ως τους αλητες που ραπαρουν σαν τα κανονια
Μαθαμε τι ειναι η ζωη σε κατι στενα γυρω απ΄την ακροπολη και απο κατω χαστουκια απροοπτα
Βλεπω που παει το μπουρδελο μας και αληθεια ανησυχω αν θα μεινει κανεις να τα λεει με νοημα
Κατι εκανα καλα πριν γινει το ενα μας δυο
Αλλιως δεν θα δυσκολευοσουν τοσο στο αντιο
Δεν μπορουσαν να με διαβασουν γι΄αυτο χαθηκα
Μα ημουν καλα γιατι ημουν ανοιχτο βιβλιο
Εκανε bullying στην γιαγια το βραδινο δελτιο
Κι ολο μου λεει προσεχε το τρελοκομειο
Της ειπα έννοια σου τα νιατα μας βασταν ακομα
Τα ειδα εναν Οκτωβριο μπροστα απο το εφετείο

[Chorus]
Γιατρευα πληγες
Να ξεφυγω απ΄το χθες
Ετρεχα την νυχτα τον κοσμο να μαθω
Αν μπορω να φτιαξω τον κοσμο που θες
Κρατα μας μια θεση στην γη των θαυματων(x2)

[Verse 2]
Αμα μας διωξουν απο την πολη τι θα γινουμε
Δεν εχει αλλο καζανι μες την μεσογειο
Αμα τελειωσει το μπουκαλι τι θα γινουμε
Δεν εχει μεινει αλλο βαρελι στο ημιυπόγειο
Αμα τελειωσουνε οι ρημες τι θα κανουμε
Δεν εχει αλλες θαμενες στο ημερολογιο
Χωρις συναισθημα πες μου πως θα την βγαλουμε
Δεν εχει μεινει αλλη αγαπη μες την υδρογειο
Λενε ποναει το αντιο(Ναι ποναει)
Μα ποναει πιο πολυ αν δεν μπορεσεις να το πεις(Να το πεις)
Εχω μαθει να τ΄αναλυω
Ξερω γιατι καθεσαι απεναντι που ψεματα θα πεις(Τι θα πεις)
Αυτο που κανω δεν ξερω να το ονομασω
Ουτε με νοιαζει το λεω δημιουργεια
Απο τη μερα που εγραψα την πρωτη μπαρα
Μεχρι την τελευταια στου Μαναρου την κηδεια
Τωρα κραταμε τα μικροφωνα γερα
Σαν να΄ναι χερι που μας σωζει απ΄το γκρεμο
Κι οσο και αν δεν καταλαβαινουν εγω στον κοσμο του μισους γεννηθηκα να αγαπω(Να αγαπω)
Οχι δεν ξερω τους ανθρωπους(Οχι δεν ξερω)
Γιατι κρυβονται καλα μεσα στο συνθηματικο τους
Εχουνε μαθει να μην βγαζουνε μιλια
Να ντυνονται καλα και να κρυβουν το ιστορικο τους
Αν τ΄αγαπαμε σημαινει το κουβαλαμε
Γιατι βαραινει την πλατη μου ειναι μυστηριο(Γιατι)
Μπορω να ειμαι ο,τι θελω οποτε θελω
Δεν περιμενω καποιον να μου δωσει προσκλητηριο
Δυο καληνυχτες θα τους πω και ας περισσεύουνε
Να μην ξεχασουν οι φιλοι μου να προσεχουνε
Ευχαριστω τους λεω με δυο φιλια και αντιο
Δαγκωνομαι να μην τα πω οταν γραφω επι δυο

[Chorus]
Γιατρευα πληγες
Να ξεφυγω απ΄το χθες
Ετρεχα την νυχτα τον κοσμο να μαθω
Αν μπορω να φτιαξω τον κοσμο που θες
Κρατα μας μια θεση στην γη των θαυματων(x2)