Ελεύθερη Τέχνη (Eleftheri Texni)

Φίλε, ήρθα να σου πω κουπλέ
Η μπάλα στο δοκάρι
Η μπάλα στη στεφάνι
Η μπάλα στο φιλέ
Το γήπεδο είναι άδειο…
Κι εγώ είμαι ντεφορμέ μ’ ένα τετράδιο

Είναι οι μέρες
Όπου το μυαλό του ανθρώπου
Κόβεται με το κεφάλι του επί τόπου
Τύπου γράφω μια δημιουργία Δήμιου
Το τσεκούρι μου ο Λόγος
Η ματιά μου υπογραφή μου κι ειμ’ εδώ…
Ο Τρίτος Οφθαλμός η όρασή μου
Κι η ζωή μου απόδρασή μου
Μετά θάνατον
Επιστρέφει η νεκροκεφαλή μου
Από τ’ άκρα των άκρων ή την αρένα μελλοθάνατων…
Ηχογραφώ τη φωνή μου

Φίλε…
Κοίτα σε οθόνες εικόνες
Ή τράβα πλάνα που θα μείνουνε για πάντα
Βάλε σ’ όλα τα κεφάλια που ‘ναι δίπλα σου κορώνες
Ή ρίξε τα κάστρα…
Περήφανοι να πέφτουμε σαν άστρα

Φίλε…
Απέναντι στην ανετοιμότητα ετοιμοθάνατων
Άλλο το σώμα κι άλλο η ψυχή
Δεν αργεί η επιστροφή σε μία γη
Όπου η οργή θέλει στοργή με πληγή
Για να σπάσει την αγάπη…
Και να βγει στυγνή και να σε βρει μετά μονάχο
Δε φοβάσαι τη βροχή
Μια σταγόνα αρκεί να ραγίσει βράχο
Αγωνία για την οπτική γωνία που σου γράφω…
Και φίλε μ’ ακούς οπότε υπάρχω

Δοκάρι και γκολ ή στεφάνι και μέσα
Ή φιλέ και πόντος
Αργά γεμίζουν οι εξέδρες, όντως…
Ο τρόπος ειν’ αυτός
Ανατροπή και τροπή
Να χαζεύει ο κόσμος
Εμείς είμαστε vatos
Εμείς είμαστε locos

Οπότε φίλε μου
Αυτό είναι το είναι μου
Δημιουργώ κι εκφράζομαι
Ζωντανά το μοιράζομαι…
Και δεν αργώ να μπω
Να δω, να βγω
Να βγάλω συμπεράσματα
Αρκούνε στιγμιότυπα
Διακρίνω τεχνάσματα
Σε βαρετούς αγώνες αποσπάσματα
Και τ’ αποτελέσματα είναι κατασκευάσματα
Στη φυλακή δικοί μας
Έξω τ’ αποβράσματα…
Κι άκου με ψυχάρα
Σε κάθε ρουφιάνο κρεμάλα

Φίλε…
Έτσι έχουνε τα πράγματα
Φυλάξου και προφυλάξου…
Στα οδοφράγματα
Φίλε, κάθε καρφί θα πληρωθεί διπλά
Με πολλαπλά κατάγματα και ψυχικά τραύματα

Φίλε…
Ήρθα να σου πω κουπλέ
Ν’ αδειάσω, να γεμίσουμε κι οι δυο μας…
Άμα δεν είσαι κομπλέ, ξέχασέ το
Αφού δεν είσαι σε δρόμο δικό μας
Είμαι όσα μπορώ κι αυτά που θέλω
Προσπαθώ να τα πετύχω
Μπορεί και ν’ αποτύχω
Μπορεί και να μην είναι η κατάλληλη στιγμή, καλλιτέχνη…
Εδώ η ελεύθερή μου τέχνη