Berbat Bir Hafta

Yine berbat bi hafta
52 Tenha kırıntıdan, en gaddarına rastlayan şu şansa
Yanlış hesaplandım var olmadan
Programımda susmak vardı, kaçamadım ki kollarından susup

Azarlandım devamlı, makul ceset karşılığında pazarlandım
Nefretin himayesinde sabahlardı fikirlerim
Vitrininde arzular büyüttü kalbim
Her ziyaret iştah azalttı ve bittim

Şimdi düşündüm de sabaha varmadım ki ben
Aklım nereye saplandıysa ben de oraya çömeldiğimden muhtemelen
Bu çarka çomak olan bi ben mi vardım sahiden?
Nihayet tuttum şu lanet zamanın yelesinden ve

Lanetler kapandı üzerime
Bu dünyada merdivеnler var sadece
Çıkmıyorsa kimsе, in sen de
Ve ensemdeki kalabalık nefeslerin sesiyle
Sessiz sohbetimde, yakalanmak mola vermek gibiydi

Yine et beni meşgul
Kafamı bi kaldırsam ben
Yine o berbat hafta
Yine berbat bi hafta
Ve berbat bi gün

İçinde şekillendiğim karanlık...
Büründüğüm hayattan haz etmese de...
Nefeslerimi meşrulaştırmakla meşgul...
Bi nedene ihtiyaç duyarken harcanan vakit...
Bi soruna neden olur ve içimdeki her şey bundan memnun...

Ne saplanan kusur
Ne gayri ihtiyari kahkahalar, zorlanmama sebep olur
Çitlerinden atladığım huzur, mayınla tanıştırdı beni
Uzun zamandır görmediğinden başkasıyla karıştırdı sanırım

Sabırla beklediğim zaman
Zamanla değmediğini anladığım o anı getirip önüme dikti adeta
Ve aceleyle elime tutuşturduğu kağıt kalemi
Alıp öylesine yazdım ki tutuşturdu mısralarımı bu his

Yine de yuvarlandı haftalar
Lahzalardan bi çığ görmek, asla beni korkutmadı
Sonsuzluğunu içine çektiğimde zihnim kilitlense de
Bi anlık düşüncesine kapılmak dahi mola vermek gibiydi

Yine et beni meşgul
Kafamı bi kaldırsam ben
Yine o berbat hafta
Yine berbat bi hafta
Ve berbat bi gün