Bavar

[ورس یک | سانبوی]
زندگی تو رو می‌کِشه به چالش
هر روز یه داستانه، همینه روالش
یه روز لبخند میده یه روز اشکه
کسی نمی‌دونه چیه پشت نقابش
باش یه پسر خل و چل سرتق
عاشق رپ کَل کُلُنِل سمج
نه یه لُمپن شل و وِل پُرِ نق‌نق
برو جلو نمی‌گیری حقت و با هق‌هق
یالا، بگو مقابلم بُرد قدغنه
پاشو بگو نوبتی باشه نوبت منه
واسه بُردت هر ترفندی و بزن
بذا پشتت بگن یارو شعبده‌گره
دستت میاد قِلِقِش
دردی رو دوا نمی‌کنه دادا گِله که
ره‌به‌‌ره، تو خودت و مقصر ندون
دِ باز میشه بالاخره گره‌ش، صبر کن
زندگی مثل بوکسه، باخت نمیده
اونی که زمین خورده
تو که زمین خوردی بلند نمیشی
بازی رو باخت دادی، بگم رک بهت، اوکی؟
جای اینکه ببُری و گله کنی
دیگه وقتشه تن و بدی یه تکونی
آره وقتشه مُشتات و گره کنی
تو صورت همونی که برا تو می‌خونه کُری
ایستادی بی‌حرکت به امید تقدیر
این‌طوری پیش بری می‌بَندی قندیل
یالا سفت کن بند پوتینت و بار و بندیل
و شَلُ و پَلِ آویزون و نمی‌گیرن تحویل
بیست سال آزگار مهلت مُرد
دیوار سازه‌هات بن‌بست شد
دیوانه‌وار یه بار جرئت کن
می‌سازه آشکار قُله‌ات رو
بی‌حس و بی‌استرس بیزنس
برو نوک حَرَمت و هدفت و ریسکش
قلمت و شرفت و ورقت کفنته
کائنات، برکت و به تو میده پیشکش
دنیا می‌کرد غم و رول به رول بارت
نوشتی دردها رو صبح به صبح آره
ترکید دنیا از عمق پشت کارت
بمب خودکارت، خود خمپاره

[کورس | اسنیف]
باورش کن تو باورش
من رسما اون باور و ساختمش
به یه جایی رسیدم که دیگه رفته رفته
حالِ خوبه زندگی میشد ختم حرفت
واسه همه باورش سخته
که تو بری تا تهش تخته
اون آدم از پیش باخته
که دو دستت ساخته
اونو دادمش رفتش

[ورس دو | اسنیف]
بده میزنه به سر خودش هرکس گلی
من می‌خواستم تو، تو مسیرم حرکت کنی
خیلیا می‌گفتن به من شدی بد الکلی
شاید قبل هدفم داشتم مصرف کلی
الآن انگیزه تو رگ مثِ قند انسولین
تو این ماراتن کثیف و ما چندچند شدیم؟
به جا نشد، نمیشه یه بار حرکت کنیم
مغز رد کنیم، با کمبودا کَل‌کَل کنیم
کج بود این راه و مریض، که باز تاس بریز
بریم برسیم به اینجا بگیم، داستان یه ریز
اینم بذار تُک سبد فقط بازتاب یه چیز
ناامیدی، گِله، گره شده آسفالت تیز
همون مویی که میگن می‌رسه پاره نمیشه
واسه ما پاره شد، پارگی به ساده‌ترین شکل
دو سرِ مو رو گرفتم و بهش چسب زخم زدم
باز باز شد و باز شد، من وصلش زدم
تو این راه به کمک کسی نیازی نیست، ایرادی نیست
بذار یه تنه بزنم خیالی نیست، ریالی نیست
خیلی جاها شده پشتِ پلک منم یه جایی خیس
تا پا نشی نمی‌رسی، این خواسته‌ی زیادی نیست
دورم حرف بود مرتب و
اینا می‌کرد منو محدود مُردد و
پَ بیا، بلندتر شد، بلندتر و
یه دیوار ساختم از جام بلند شم و همینا
دیدی دیدید باخت و دیدید ساخت و نپاچید
امید باخت و اوریب تاخت و پرا ریخت
کلید بانک و کی هدشات شده اراجیف؟
تو مخ چاق شد، اون اجبار شد تعاریف
از صفر هر طرف رفتم، وقت تلف کردم
راه‌های خلافی رو که نخ به نخ رفتم
بسته خرج کردن یرخی یَلَلی
تو هرج و مرج اصلا
می‌خوام من ببینم چه جوری می‌تونی؟
حقتو بگیری از دنیا می‌تونی؟
می‌خوام من برسم به جایی که روزی
هدفی نباشه به جز یه پیروزی
می‌تونم از اول بکوبم بسازم
هیچ موقع دیر نیست من واسه چی ببازم
نباید وا بدم، پا بدم به بُرد و تلاش و انگیزه آینده بسازم

[کورس | اسنیف]
باورش کن تو باورش
من رسما اون باور و ساختمش
به یه جایی رسیدم که دیگه رفته رفته
حالِ خوبه زندگی میشد ختم حرفت
واسه همه باورش سخته
که تو بری تا تهش تخته
اون آدم از پیش باخته
که دو دستت ساخته
اونو دادمش رفتش