Wracam do domu

[Zwrotka 1]
Pakuję wszystkie rzeczy stąd, za moment zniknę
Wspomnienia łapią mnie za kostki, zabiorę wszystkie
Dobre chwile i te gorsze, kilka łez
Wrzucam wszystko w moje torby, dziś znikam, cześć
Puste szafki, biurko, łóżko bez pościeli
Ostatni uśmiech, choć z tego trudno się cieszyć
Pokój? Miałem kilka, w każdym coś zostało
Ale zostało także we mnie i to nie mało, wiesz?
Czasem marzenia rozbija proza życia
Do tego stopnia, że nie można wytrzymać
Można wierzyć i się odbić jak od ściany
Zostać na statku i utonąć aż po maszty
Potem z ziomami topić wszystko w morzu wódki
Zapomnieć wszystko i stać się na końcu pustym
Rzucić do śmieci to, co definiuje ciebie
Ja wolę mieć tę torbę, pakuję doświadczenie

[Refren]
Wracam do domu, zapytaj co to za miejsce
Odpowiem, że dom to tam gdzie jest moje serce
Jeśli mnie tu nie ma, to może zapytaj siebie
Gdzie możesz zniknąć, żeby zdobyć szczęście
Wracam do domu, tam, gdzie czułem szczęście
Wracam do domu, tam, gdzie znajdę siebie
Wracam do domu, tam, gdzie moje serce
Wracam do domu, tam, gdzie moje miejsce

[Zwrotka 2]
Rzeczy? Wszystko jest na swoim miejscu
Ale choć nie jestem chory to czuję zmiany tu, w moim sercu
Bo to nie tylko dobre chwile
I było tak, że były też te gorsze, przykre
Nie jak w domu, zdarzają się tu jedne i drugie
I tak bywa, zderzają się te lepsze i smutne
Jak wszędzie, można to pokonać lub próbować uciec
W sumie to nie ważne, i tak zachowam dumę
Wszystko co za nami nigdy już nie wróci
Obrazy we wspomnieniach tworzą długie półki
Czasem warto zniknąć, czasem nawet trzeba
Przypomnieć sobie wszystkie ulubione stare miejsca
Życie płynie dalej cokolwiek by się nie działo
Dopóki oddycham, każdy dzień jest dla mnie szansą
A rzeka jest ta sama, tylko trochę inna woda
I można tak po prostu wystartować od nowa