Vares

[آلبوم عاشق - متن/تکست آهنگ "وارث" از فرزان]

[قسمت اول]
واسه یه آواره خونه همه جائه
مثل شعر آوار شده‌ ی روی سر شاعر
آره این آخرین سوی کهکشانه
که راهشو باز کرده تو مغز تا تو دلم بتابه
زمونه صیاده یا روح من شکاره
ازش که بند نمیاد اشک رو گونه تخت خوابش
بعضی وقتا می‌گم که فراموشی راهکاره
بزن به بیخیالی بگو کون لق حافظه
اینجوری نمی‌تونه توی مغزت وارد شه
شک همه چی می‌تونه
واست تو یه لحظه ثابت شه
اگه عشقو نفهمیدی می‌ری تو تا چشمه
بر می‌گردی ازش سرگردون همینطور باز تشنه
دستمه قلمی که جوهرش آغشته به خونمه
می‌نویسم تا رو ورق ظاهر شه
همه چی بستگی داره به اینکه با حست
چیو بطلبی تا طبیعت شه وارثش

[همخوان]
جای هر خلعی که روزگار کاشته رو
تا آخرین ثانیه با حرف پر می‌کنم
سبک و بی وزن از خود بیخودم
داره مرگو می‌کشم
جای هر خلعی که روزگار کاشته رو
تا آخرین ثانیه با حرف پر می‌کنم
سبک و بی وزن از خود بیخودم
داره مرگو می‌کشم

[قسمت دوم]
ما آدماییم وارث طبیعت
تا روزی که کامل بشه پازل حقیقت
با سایه‌ ی شک می‌رقصیم درویش وار
حتی اونایی که مایل به رقص نیستن
چون ناظم هستی بخش ناظر به هر چی هست
دنیا پی غصه بود ما قصه کردیم خلق
واسه اندیشمندا ساکن شهر نیستم
کوچ کردم تو خودم واسه ی تابش عظیم تر
چون این آسمونا لایق ابر نیستن
گوشه ساکنینشو صدای صاعقه مریض کرد
از نگاه مجنون خاطره پر می‌زد
دیوارشو با جنون رنگ‌ آمیزی می‌کرد
توی فکرش می‌شد قاتل هر چی تلخه
تعداده قربانیارو محاسبه می‌کرد
چون اونا که همه چیو با چشم به دل دیدن
می‌دونن که این دردا واسه‌ ی همیشست

[همخوان]
جای هر خلعی که روزگار کاشتن
تا آخر ثانیه با حرف پر می‌کنم
سبک و بی وزن از خود بی خودم
داره مرگو می‌کشم
جای هر خلعی که روزگار کاشته رو
تا آخرین ثانیه با حرف پر می‌کنم
سبک و بی وزن از خود بیخودم
داره مرگو می‌کشم