Dochar

[آلبوم عاشق - متن/تکست آهنگ "دچار" از فرزان]

[ورس]
یه مرد که غروب کرده تو خودش
می‌خواد گم شه
واسه پیدا کردن چیزای گنده تر
مثل داستان کبوتر و جفتش
رو نوک قله نه جای شک هست، نه جای شبهه
می‌کنه شکر که وقت می‌گذره ثانیه ها می‌شن کشته
اون پی رشده، پَ باید این شب
تنهایی صبح شه، شایدم کفر بگه
ولی خداش خوب می‌دونه چی کشیده بنده‌ ش
تا این حد پُر شه، د بزن زنگو مرشد
که دیگه وقتش شده، همه شیم محو خودت
همگی برده و له شدیم تو جنگ مدرنیته
صدای خفقان، مغزتو جر می‌ده
اونایی می‌زنن سنگتو به سینه
که هر روز به خون و پول دستشون چرک می‌شه
منم اینجا دارم رویا می‌نویسم
مخم پره از چرا و سوالای بی ربط
می‌دونم دچار و چاره ای نیست
تا ته دنیا باس با تو عاشقی کرد
تو بهم بگو هرچی راهه می‌رم
با اینکه قاتلا تو جاده ن، تا که هستیمو بگیرن
نخواستم دیگه مقصدو ببینم
از وقتی فهمیدم مسیر خودتی، من

[همخوان]
خودتی من، من خودتم
کِرم توی الکلتم
اگه ما دو تا همدیگه رو حس کنیم
می‌بینیم که مست شده شهر
خودتی من، من خودتم
کِرم توی الکلتم
اگه ما دو تا همدیگه رو حس کنیم
می‌بینیم که مست شده شهر