Þú ert ekki staur

Þegar sólin kveður daginn
Hleypir kvöldinu inn
Þinn himinn án alls ljóma
Kyssir þína bleiku kinn
Þú átt allt nema heiður og sóma

Þú ert ekki staur
Þú átt aur
En þú þværð ekki af þér skítinn

Þegar sólin kveður nóttina
Hleypir deginum inn
Ljós þitt er án allrar birtu
Kaldar varir snerta þína kinn
Og þú vaknar í líksins skyrtu

Hvað verður um þinn aur
Verður þú staur
Og hver mun þrífa af þér skítinn?

Þegar sólin kveður augun
Öfund brýst inn
Hirðir allt sem hjarta þitt þráði
Dauðinn er þá eini vinur þinn
Sá eini með réttu ráði

Þá verður þú staur
Alveg staur
Og engill Guðs mun þrífa af þér skítinn