Στο Ίδιο Σκοτάδι (Sto Idio Skotadi)

[Verse 1: Ραμμένος Άσσος]
Μη μου μιλήσεις απόψε, μου αρκεί που μιλάνε τα μάτια σου
Δε θέλω πολλές επαφές, όσοι αγγίζουν μετά σκαλίζουν τα σημάδια σου
Χειραψίες χαλαρές, ο λόγος που μ' είδες μιά νύχτα και δεν τα ξανάπαμε
Δεν εμπιστεύομαι χέρια που τρέμουν, θα τρέξεις όταν σου πω «Κράτα με»
Ν' αγαπάτε, ρε, τόσο μίσος στεγνά δεν παλεύεται, κοίτα πώς γίναμε
Στράβωνε το στόμα όταν μίλαγε, μη με ρωτάς γιατί σου 'πα να φύγουμε
Αν είσαι ψεύτης, θα το μαρτυρήσει απευθείας η γλώσσα του σώματος
Ξέρω ποιος μαζεύει κομμάτια στ' αλήθεια και ποιος το παίζει θεοκόμματος
Κι είμαι απόμακρος με τους ψαγμένους γιατί ακόμα ψάχνω να με βρω κάτι βράδια που το μυαλό καίγεται
Μάταια ψάχνω μιά πόρτα να βγω να μη σκέφτομαι
Να τα στείλω στο διάολο όλα ή να πάω εγώ αυτοπροσώπως;
Να του πω «Εγώ ήρθα σ' εσένα, κατέβα, μαλάκα, να δεις τι είναι ο κόσμος»
Κι είμαι μόνος αν νιώθω, γάμα τον όχλο, ξέρω πού πάω κι ας με χάνω
Είμαι αφοσίωση, αγάπη και πίστη, ξέρω τι πάω να κάνω
Έδωσα τα πάντα στην κόλλα μου, απ' το '14 αυτό είναι το πλάνο
Κι ας ήρθα με κλάμα ένα βράδυ Σαββάτου, θα πάω με χαμόγελο πάνω

[Chorus: Ζωγράφος, Ραμμενός Άσσος]
Μη μου μιλάς, δε χρειάζονται λέξεις, κοίτα τη θέα, μόνο αυτό έχεις μπροστά σου
Έχε τα μάτια σου ανοιχτά και προτού σφίξεις τη γροθιά, να θυμάσαι να προστατεύεις την καρδιά σου
Μη μου μιλάς, δε χρειάζονται λέξεις, αυτός ο κόσμος δε μας ψάχνει για καλό
Κοίτα τη θέα και μείνε εδώ κι αν χάθηκες στο ίδιο σκοτάδι, θα σε τραβήξω μαζί μου όταν βγω

[Verse 2: Ζωγράφος]
Περάσανε χρόνια από πάνω μου, ξέρω τον δρόμο, δε βιάζομαι
Ποτέ μου τα πάντα δεν ήθελα, έχω όλα αυτά που χρειάζομαι
Σταμάτησα να νοσταλγώ, άρχισα να ονειρεύομαι
Έχασα χρόνο πολύτιμο, μα μ' εκείνη τη γνώση πορεύομαι
Έμαθα να εμπιστεύομαι, βαρέθηκα να μετανιώνω
Συνήθησα να με προδίδουν κι εγώ κουράστηκα να τους πληγώνω
Δεν έχω χρόνο, δεν τους χαρίζω λεπτό παραπάνω απ' τον χρόνο μου
Καιρός να φανεί ποιος αξίζει και τι, καιρός να τραβήξω τον δρόμο μου
Τώρα πια ξέρω ποιος είμαι, τώρα πια ξέρω τι κάνω
Τώρα πια ξέρω τι θέλω και θέλω πολλά παραπάνω
Τώρα πια δε θέλω να κρύβομαι, θα είμαι εδώ για εκείνους που νοιάζομαι
Στο χαρτί έχω μάθει ν' ανοίγομαι, στο μικρόφωνο να θυσιάζομαι

[Chorus: Ζωγράφος, Ραμμενός Άσσος]
Μη μου μιλάς, δε χρειάζονται λέξεις, κοίτα τη θέα, μόνο αυτό έχεις μπροστά σου
Έχε τα μάτια σου ανοιχτά και προτού σφίξεις τη γροθιά, να θυμάσαι να προστατεύεις την καρδιά σου
Μη μου μιλάς, δε χρειάζονται λέξεις, αυτός ο κόσμος δε μας ψάχνει για καλό
Κοίτα τη θέα και μείνε εδώ κι αν χάθηκες στο ίδιο σκοτάδι, θα σε τραβήξω μαζί μου όταν βγω

[Chorus: Ζωγράφος, Ραμμενός Άσσος]
Μη μου μιλάς, δε χρειάζονται λέξεις, κοίτα τη θέα, μόνο αυτό έχεις μπροστά σου
Έχε τα μάτια σου ανοιχτά και προτού σφίξεις τη γροθιά, να θυμάσαι να προστατεύεις την καρδιά σου
Μη μου μιλάς, δε χρειάζονται λέξεις, αυτός ο κόσμος δε μας ψάχνει για καλό
Κοίτα τη θέα και μείνε εδώ κι αν χάθηκες στο ίδιο σκοτάδι, θα σε τραβήξω μαζί μου όταν βγω