Μαύρα (Maura)

[Verse 1]
Τι κάνω εδώ μ' όλους αυτούς, γαμω το σπίτι μου;
Έσπαγα το κεφάλι μου να μάθω αντί ν' ανοίξω τα δικά τους
Άκουσαν για βία και τέντωναν τα γαμωδάχτυλά τους
Να τους πεις πως αύριο θα τους τα κόψουν τα παιδιά τους
Βιτρίνα πολιτισμού
Γλώσσες έτοιμες να φτύσουν δηλητήριο χωρίς κανένα ίχνος ενδοιασμού
Πνίξε τον γείτονα με τα ίδια ρούχα που έλεγε πως φταίγανε
Όταν έμαθε για το χθεσινό θύμα βιασμού
Άδεια μυαλά που δεν καταφέρανε τίποτα
Στηρίζονται σε ιδέες και σύμβολα, θρησκείες και είδωλα
Μπαίνουνε με σιδερομπούνια, λάμες και περίστροφα
Κι όταν τους πάν στην αίθουσα «Δεν ήμουν εκεί εγώ, δεν ξέρω τίποτα»
Φωτιά στις αρχές σας και στις αρχές γενικά
Έρχεται το τέλος και δεν έχεις πάρει πρέφα, φουκαρά
Ό,τι γράφει δεν ξεγράφει, ο χρόνος πίσω δε γυρνά
Δεν παραγράφει, πόσο μάλλον όταν πεθαίνουν παιδιά

[Chorus]
Τα γράφω μαύρα μήπως εξαφανιστούν τα κενά
Σκέφτομαι μαύρα γιατί δε φαίνεται φως πουθενά
Έβαλα μαύρα γιατί είδα δικούς μου να πετάνε σαν να 'ταν πουλιά
Μα όταν σηκώνονταν, τους γκρέμιζαν μετά
Τα γράφω μαύρα μήπως εξαφανιστούν τα κενά
Σκέφτομαι μαύρα γιατί δε φαίνεται φως πουθενά
Έβαλα μαύρα, μα όταν πέσει η πυραμίδα και γκρεμιστούν τα κελιά
Τότε θα βγάλω απ' το συρτάρι τα λευκά

[Verse 2]
Κόσμος που περιμένει κάποιον να τον σώσει δεν αξίζει να σωθεί
Έχει κάνει ήδη την επιλογή του
Βρίζει τη μάνα του, δέρνει τη γυναίκα και το παιδί του
Πριν κοιμηθεί κάνει την προσευχή του
Εύχομαι να υπήρχε Θεός να τους έπαιρνε ο διάολος
Αυτό που εξελίσσεται είναι ιός, δεν είναι άνθρωπος
Καρκίνος επί γης με δυνάμεις καταστολής
Να δημιουργούν αίσθημα ασφάλειας σ' αστούς αφελείς
Με απαγωγές, χημικά και βασανιστήρια
Ψευδείς ισχυρισμούς στα δικαστήρια και μάτια εκατομμύρια
Να βλέπουν στην οθόνη, να χτίζουν την αποψάρά τους
Γαμώ τη φάρα τους, λερωμένα με αίμα τα πλάνα τους
Πάτα τους κι αν δεν μπορείς να μην τους αφήσεις να σε πατήσουν
Αν κάνεις πίσω, πίσω σου θα ρίξουν
Βγάλε φωνή πριν σου την πνίξουν
Να γίνουμε γροθιά, αν πέσει ένας, οι άλλοι να τον κρατήσουν

[Chorus]
Τα γράφω μαύρα μήπως εξαφανιστούν τα κενά
Σκέφτομαι μαύρα γιατί δε φαίνεται φως πουθενά
Έβαλα μαύρα γιατί είδα δικούς μου να πετάνε σαν να 'ταν πουλιά
Μα όταν σηκώνονταν, τους γκρέμιζαν μετά
Τα γράφω μαύρα μήπως εξαφανιστούν τα κενά
Σκέφτομαι μαύρα γιατί δε φαίνεται φως πουθενά
Έβαλα μαύρα, μα όταν πέσει η πυραμίδα και γκρεμιστούν τα κελιά
Τότε θα βγάλω απ' το συρτάρι τα λευκά

[Verse 3]
Κι εγώ θέλω ειρήνη
Μα όταν βγαίνουν όπλα, δε σταματάνε τις κάνες τα τριαντάφυλλα κι οι κρίνοι
Άσε τον βλάκα να με κρίνει
Εγώ τουλάχιστον δεν επέλεξα κάποιον να με κατευθύνει
Δε φέρουμε την ίδια ευθύνη λοιπόν
Αυτοί κοιμούνται ήσυχοι, οι δικοί μου παίρνουν στεντόν
Μα στέκουνε σκληροί σαν τείχος στις γραμμές των συρμών
Μπροστά σε τραίνα ρουφιάνων, δολοφόνων, βασανιστών