Με Τα Μούτρα Στο Πάτωμα (Me Ta Moutra Sto Patoma)

[Intro]
Ένοχος κατά πλειοψηφία κρίθηκε από το δικαστήριο μετά τις καταγγελίες σε βάρος του για ασέλγεια ανηλίκων ο πρώην βουλευτής και στενός συνεργάτης του Κυριάκου Μητσοτάκη, Νίκος Γεωργιάδης. Το δικαστήριο δεν του αναγνώρισε κανένα ελαφρυντικό. Αίσθηση προκάλεσε όταν απευθυνόμενος στην έδρα δήλωσε είπε πως δε σταμάτησε να είναι το δεξί χέρι και ο εξ απορρήτων του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, παρά την-

[Verse 1]
Δεν περιμένω τίποτα κι από κανέναν
Ο μόνος τροπος πλέον να μην πέφτω από τα σύννεφα
Η πρόσκρουση πονάει, διαμορφώνει μυαλά κι αντίστροφα
Λιώνει σαδιστικά όποιον δεν πίστευε πως θα πέσει
Με τα μούτρα στο πάτωμα
Κι αλήθεια πάλεψα να διορθώσω κάθε μου ελάττωμα, εκτός απ' το μυαλό μου
Αυτό που μ' έκανε να νιώθω καλά κάποτε
Έχει εκτροχιαστεί και με παρασέρνει εκτός δρόμου
Φοβού τους ανθρώπους του νόμου, ξέρουν να τα καλύπτουνε καλά
Και σε κοιτάν από οθόνες και κινητά
Και τα παιδιά που ζητήσαν να ζουν απλά
Τα ποτίζουν χημείες και χημικά, ύπνος με ηρεμιστικά
Δεν είμαστε ούτε εικοσιπέντε και το ζούμε σαν κωλόγεροι
Κωλόγιατροι μοιράζουν τα χάπια σαν καραμέλες
Να πλουτίζουν οι φαρμακευτικές στην πλάτη των φίλων σου
Να γίνονται αλοιφή, να ξεχνάς το ποιους έχεις δίπλα σου

[Chorus]
Κλείστε τους ψυχιάτρους στα ψυχιατρεία
Τους μπάτσους φυλακή και τους δασκάλους στα θρανία
Αφήστε τα παιδιά ελεύθερα να παίξουν στην πλατεία!
Η κρατική τους δήθεν μέριμνα έχει αντίθετη πορεία
Κι όσο πουλάν ασφάλεια, εσύ την αγοράζεις
Κι όσο σ' εξαγοράζουνε, τους ανεβάζεις
Κι όσο πουλάνε τη ζωή και τα όνειρά σου, εσύ αδειάζεις
Δε σου μοιάζανε, μα τώρα εσύ τους μοιάζεις

[Verse 2]
Καμιά φορά πιστεύω πως θ' αλλάξουνε τα πράγματα
Αυτό διαρκεί κάτι λιγότερο από ώρα
Μέχρι να σκάσει στο κεφάλι πάλι η μπόρα
Δεν αξίζει να σωθεί ούτε ο άνθρωπος, όχι η χώρα
Που της κόβανε τα χέρια όταν πιανόταν από τις βάρκες στη Σμύρνη
Τώρα πρόσφυγες πνίγει μέσα στη θάλασσα
Αυτή η μάγισσα που ποτέ δεν αγάπησα ποτίζει φρέσκο αίμα τα χώματα που περπάτησαν
Πόδια ξυπόλυτα ζητώντας πίσω τις ζωές που τους πήραν άπληστα
Πρόσωπα φερόμενοι σαν πρότυπα, γαμώ τις αριστείες και τα ονόματα
Αν οι άνθρωποι χρησίμευαν ως καύσιμα, θα 'βλεπες παντού πτώματα
Ο Παναγιώτης είχε δίκιο, η ηρεμία κι η ευτυχία μες σ' αυτόν τον κόσμο είναι εξαγοράσιμες
Επίπλαστες κι αβάσιμες, όσο κι αν φτιάξεις το εξώφυλλο, δεν κρύβονται τόσες εικόνες άσχημες

[Chorus]
Κλείστε τους ψυχιάτρους στα ψυχιατρεία
Τους μπάτσους φυλακή και τους δασκάλους στα θρανία
Αφήστε τα παιδιά ελεύθερα να παίξουν στην πλατεία!
Η κρατική τους δήθεν μέριμνα έχει αντίθετη πορεία
Κι όσο πουλάν ασφάλεια, εσύ την αγοράζεις
Κι όσο σ' εξαγοράζουνε, τους ανεβάζεις
Κι όσο πουλάνε τη ζωή και τα όνειρά σου, εσύ αδειάζεις
Δε σου μοιάζανε, μα τώρα εσύ τους μοιάζεις