[آلبوم دی | متن آهنگ «کوچ» از بن]
[قسمت ۱]
میکِشم، میکِشم
بی صدا با مداد میکِشم
رو دور افتاده ترین دیوار از نگاه عابرا
یه روز یه رخداد میکِشم
دوده گرفته فریاد دوری دست
تو یادبودِ فراموشی کل دیگران
خون گوسفند تو جوی مولیان تو کوی کولیان
که با نیشِت بدی یه گل به بیکران نمان
زمان، کاش یه حرف میزدی الآن
امان از رمز زوزه ی گرگ و فلوت شعبان
گوه به نقطه ثقل ما دوتا
کون لق آقای نگران
جامعه ما رو جویید
چوب کرد به چرخ هر کی میدویید
گیج و ویج تاب میخورد این فوت یأس
رو عرق پیشونی سینوزیت
هیپ هاپ اسپری میشد رو دیوارها بیخودی
[همخوان]
میخونم از زور جغرافیا، تا کوچ مرغابیا
میخونم از تور پُر ماهی تا، سوگ قربانیا
میخونم از زور جغرافیا، کوچ مرغابیا
میخونم از تور پُر ماهی تا، سوگ قربانیا
[قسمت ۲]
خواستم برم راه نمیداد
صاحبش هم به موندن پا نمیداد
تصویر زجره صدا نمیاد
دیوار میکاشت، سه پایه میداد
تصور خوشگلو جامعه ای داشت
اگه جامعه عشقو به گا نمیداد
انقلابی شدم که در مغزشو بستن
تو کلش، هه، حماسه میساخت
ارزون تر از همه جام بِدوش
عمرمو بریز توی جام بنوش
گوشمو بکَن بکن آویز گوش یکی دیگه
گوش بده هنوز روی پام با یه گوش
سمجم، سمجم
راست میرم راه بره چپ به یه وَر
برسم برسم نرسم به چشمم
نمیاد، مث سگ تو دل شب
[همخوان]
میخونم از زور جغرافیا، تا کوچ مرغابیا
میخونم از تور پُر ماهی تا، سوگ قربانیا
میخونم از زور جغرافیا، کوچ مرغابیا
میخونم از تور پُر ماهی تا، سوگ قربانیا
[قسمت ۳]
میخواستم نشد میشد نذاشتن، نخواستن
فلز تو کوره آب میشد من توی سوز زمستون چی داشتم
رپو نور زاده ها تو روحم میکاشتن
شبو، با قاصدک شکست حرفای دلم ریخت
وسط کورِ راه شب
قورباغه هفت تیر میکشید وقتی خونواده رفت
غرور ما که رفت توو گور پایتخت
کون لق ستاره ی دور، بی مصرف ساده دور
میسوزی و جایزه نوره، چه فایده کوره چشای ونوس
بالا شما بالا جای دگران
رو شونه هام رد پای دگران
دادی رفت مفت پا اَ درد و گفتی
کون لق آقای نگران
[همخوان]
میخونم از زور جغرافیا، تا کوچ مرغابیا
میخونم از تور پُر ماهی تا، سوگ قربانیا
میخونم از زور جغرافیا، کوچ مرغابیا
میخونم از تور پُر ماهی تا، سوگ قربانیا