Κλειδαρότρυπα (Kleidarotripa)

[Verse 1]
Και παίρνεις άλλη μορφή
Έχει το μέσα παραμορφωθεί
Το έξω μεταμορφωθεί
Το σύνολο μοιάζει με κάποιο είδωλο
Δόλωμα εσύ
Και τ' όνομα ψευδώνυμο, στοιχεία ψευδή...
Και δείχνεις άλλη μορφή
Η κάμερα σου, κλειδαρότρυπα
Σε βλέπω από 'κει...
Κι όλο εσένα κοιτάζει
Και περιμένει το επόμενο κλικ
Άλλη μια λήψη με πόζα και του προσώπου τικ
Έπειτα φίλτρο, προφίλ ή ανφάς
Είχε καλό φωτισμό ή ενεργοποίηση του φλας
Έξω χαμόγελο και μέσα κλάμα
Τ' απόλυτο contrast, όμως...
Όμως η φώτο κρύβει άλλα και το κείμενο
Υποκείμενο, ρήμα κι αντικείμενο
Εδώ, είμαι δεν ηρεμώ και γράφω το προκείμενο
Για να συζητηθεί στον επικείμενο χρόνο
Από τη μηχανή του μέλλοντος ήρθα κι επιβιώνω
Ανάμεσα σε πλαστικές εικόνες
Οι προσωπικότητες είναι πλαστές
Αντιγραφές από τα πρότυπα σ' οθόνες
Ούτε κι αυτά
Είναι πρωτότυπα, κοινότυπα, ανθρώπινα
Παιχνίδια του νου...
Με στερεότυπα και κόμπλεξ
Ομοφοβία για την επιλογή στο σεξ υπάρχει παντού
Ανίκανοι κανόνες άγραφοι
Αλλά και γραμμένοι νόμοι σε χώρες όπου
Η ελευθερία λόγου μένει φιμωμένη γνώμη ανθρώπου
Παιδιά, ενοχλούνε παιδιά
Τα παιδιά που παίζουνε παιχνίδια σκληρά
Όπως οι παλιοί σε νέους
Άλλη σειρά κι είναι βουνό
Το bullying
Οροσειρά στην Ελλάδα και στα γύρω
Κλειδωμένα κελιά...
Και φυλακής ο κόσμος όλος, ακούς
Έχει αποθανατιστεί από φακούς
Ηλεκτρική καρέκλα
Τέρμα τάση κι από το στόμα βγάζεις αφρούς
Ενώ δε σ΄ έχουνε δικάσει
Σ' έχουνε καταδικάσεις ν' ακούς...
Είναι το ψέμα, ο παίχτης
Από πομπούς εκπέμπει την εικόνα σου, ο ψεύτης...
Αφού δεν είσαι μόνο δέκτης, εκπέμπεις
Ο τελικός αποδέκτης
Είναι μια γαλάζια φάλαινα που τρέφεις
Επιτρέπεις από τα δικά σου κομμάτια να την εκτρέφεις
Ενώ σου φέρνω σκέψεις
Επισκέπτης είμαι, τρέχεις
Είμαι ο δραπέτης
Επισκέψεις έχεις από λέξεις
Ειν' αυτό το πρόσωπο
Το πρόσωπο σου που το βλέπεις
Όταν απέναντι καθρέφτης είναι μόνο
Κεφαλοκλείδωμα σε προσωπικό σου χώρο
Δεδομένα δικά σου
Και social είναι media κι εσύ Μήδεια
Σκοτώνοντας απλά τα παιδιά σου
Αλήθεια
Τα συναισθήματα σου λιγοστεύουν
Η ζωή πεντάμορφη σε παραμύθια
Κι όσοι πέφτουν εκεί
Το ζουν εκεί από συνήθεια
Το status
Είναι το πίσω με μάσκα
Κι έχω βγει μπροστά τους...

[Bridge]
Αίτημα φιλίας
Άγνωστοι μετά γνωστοί...
Με γνωριμία φωτογραφίας

[Verse 2]
Εντοπίζω κι εγκλωβίζω την εικόνα
Πρώτο καρέ...
Τεμαχίζω το ποιόν ηθοποιών
Από την ώρα γυρισμάτων
Απέναντι μου τώρα
Κομμένα χαμόγελα όσο ποτέ...
Είναι χιλιάδες οι φίλοι...
Κάπου κρυμμένο το φίδι
Μα βγαίνουν όλα στη φόρα
Η κλειδαρότρυπα πρόσβαση στην εικόνα
Και πάμε τώρα
Κουπλέ φονικά
Δολοφονικά κι απόψε κόψε μια κουβέντα
Παραπάνω κι άκουσέ με...
Εδώ που σκοτώνω τα προσωπεία, τελικά
Λειτουργικά και τελετουργικά με λένε ξένο, ξένε
Από κοντά, ματιών επαφές
Οι καρδιές ανοιχτές...
Οι στροφές επικίνδυνες
Από κοντά να τα πούμε
Κι από κοντά να τα λέμε
Άκουσέ με ξένε, γνώρισέ με ξένε...
Είναι δύσκολο, το ξέρω μα προσπάθησε το...
Έχω δύσκολο δίσκο
Άκουσέ τον,είναι ρίσκο
Ο ψηφιακός ο κόσμος είναι κάτι
Που σε χάνω και σε βρίσκω
Το ξέρω ξένε