Φάμπρικα (Fabrika)

[Intro]
Καλωσόρισες...
Άμα φοβάσαι το σκοτάδι γιατί κατηφόρισες;
Η πύλη πίσω κλείνει, κενό το κελί
Προχώρησες ελεύθερος, η σκιά σου φίλη
Και νόμιζες η μνήμη ξεθωριάζει μα θυμάσαι τα πάντα
Την απομόνωση, που μόνος, εσύ μόνο, έκλεισες εκεί τον εαυτό σου για πάντα και τώρα χρόνο...
Πίσω να γυρίσεις ελπίζεις, άλλαξε δρόμο
Πίσω να γυρίσεις ελπίζεις...

[Verse]
Η Φάμπρικα σημαίνει εργοστάσιο... οπλοστάσιο λόγων
Ο τρίτος οφθαλμός όταν ανοίγει τότε πέφτει κι η μάσκα προσώπων
Άκου, πρώτον, η Φάμπρικα σημαίνει εργοστάσιο
Λόγων, όπλων, άοπλων ανθρώπων, οπλοστάσιο ενόπλων είναι τα κουπλέ μου
Λάβε τη λαβή, συλλαβή-συλλαβή, συλλάβισε σκανδάλη και μια σφαίρα θα βγει
Να βρει κεφάλι και περπάτησε με βήμα-βήμα, ρίμα-ρίμα και σελίδα-σελίδα ξεφύλλισέ με
Ζήτησέ με δίπλα, κάθε νύχτα που σε παίρνουν όμηρο να φέρνω λίτρα
Η μοναξιά γεννάει πίκρα, τα δάκρυα σου σπέρμα, η θλίψη μήτρα, εδώ τέρμα...
Γίνε πέτρα με φτερά και πέτα, μέτρα αμέτρητα μέτρα
Μέτωπα χτύπα και κάνε νίκη την ήττα, πολέμα, ναι!
Είσαι ρομπότ ή μηχανή? γρανάζι που δουλεύει για να ζει
Πάντα σε κρίση ταυτότητας, απάντα...
Ποιος είσαι κι αν είσαι μαζί περπάτα, το πάμε πεζοί μετά τα τριάντα
Στενό-στενό στενού κύκλου, Αθήνα, κόσμου τρίτου πόλη
Κήπου καρπό παραδείσου θέλουνε στα χείλη όλοι
Μόνοι εκεί στα βάθη της αβύσσου
Δολοφόνοι της αγάπης
Ο πόλεμος απέναντί σου
Πράττεις ή μήπως είσαι θύμα κάποιας υλικής ανάγκης;
Αναρωτήσου, κάνεις ότι νοιώθεις;
Υπάρχεις ή μήπως είσαι συ του εαυτού σου ο προδότης;
Ένας ονείρου εφιάλτης, εργάτης, αλλά χωρίς έργο να παράγεις
Αργά, θα καταλάβεις ότι ζεις, απλά για να πεθάνεις, εκεί σβήνεις, εδώ ανάβεις, επιστρέφεις
Εκεί ελέγχεσαι κι εδώ ελέγχεις
Εν αρχή.. αποδοχή στην υποδοχή σε περιμένω, με άλλη εκδοχή χωρίς ενοχή
Εκπέμπω από άλλη εποχή την επαφή με την αλήθεια
Κατάληψη εγκεφάλου, άυπνος εξάλλου ήρθα να μείνω
Εν εξάλλω το δίνω κι αφού σε πήρα δε σ' αφήνω, ούτε για λίγο
Ενώ είπα, αφού άκουσα κι αφού είδα, τώρα βγες από το μνήμα
Σήκω, κόψε στον ύπνο το νήμα, ξύπνα και τ' όνειρο κυνήγα
Του λόγου ξίφος είναι καρδιάς ασπίδα, χάρτινος ο κόσμος
Είναι σπίθα, μετά φωτιά, μετά κρανίου τόπος η πατρίδα
Επίθεση μόνο! Ξέχνα την άμυνα, ξεκίνα!
Φάμπρικας είσοδος ίσον έξοδος
Ο δρόμος έχει πάψει να μοιάζει αδιέξοδος... ελπίδα
Ο χρόνος έχει κοπεί με λεπίδα
Ο φόβος αιμορραγεί σε κάθε λόγου σχήμα
Πάμε (πάμε) ...
Η φάμπρικα σημαίνει εργοστάσιο
Ο κίνδυνος εδώ στο πολλαπλάσιο
Και να' μαι επικίνδυνος εσένα περιμένω την απόφαση να πάρεις
Απόδραση να κάνεις

[Outro]
Έργο: Φάμπρικα
Έργο: Φάμπρικα
Έργο: Φάμπρικα
Ανάγνωση, ακρόαση και θέαση λαμβάνεις
Έργο: Φάμπρικα
Έργο: Φάμπρικα
Έργο: Φάμπρικα
Ακρόαση, ανάγνωση και θέα συλλαμβάνεις
Έργο: Φάμπρικα