Dimokratia

[Verse 1]
Η Δημοκρατία σαν λέξη, σαν ετυμηγορία
Βασίζεται πάνω στη λαϊκή κυριαρχία
Η πλειοψηφία αποφασίζει και ενεργεί
Αν είναι έτσι γιατί υπάρχουνε τόσοι φτωχοί;
Μη μπερδεύεσαι κι οι πιο αμόρφωτοι πάνω στη γη
Αυτοί που λες χαζούς, που έχουν πνεύμα δουλικό
Ότι πολίτευμα να υπήρχε, θα ζητούσανε ψωμί
Μα δημοκρατικά απέκτησαν νου μικροαστικό
Ζω σε μια χώρα που δολοφονικά δημοκρατεί
Δημοκρατικά μου κάνουνε πλύση εγκεφαλική
Με βαφτίζουν τρομοκράτη όταν σκέφτομαι πολύ
Και τολμώ να πω αυτά που πιστεύω, τολμάς εσύ;
Δεν ψηφίζω γιατί οι εκλογές μου φαίνονται ανούσιες
Δε θέλω να με εκπροσωπούν μ' αποφάσεις εκούσιες
Και δεν είμαι απολιτικό ον, δηλώνω απών
Στο παιχνίδι αγοροπωλησίας συνειδήσεων

[Chorus]

Θάνατο φωνάζω στη Δημοκρατία μα
Μα μη βιαστείς να με παρεξηγήσεις
Σκέψου αν αυτό που ζεις είναι μια ουτοπία
Κι ίσως στο τέλος μαζί μου να συμφωνήσεις

Θάνατο φωνάζω στη Δημοκρατία μα
Μα μη βιαστείς να με παρεξηγήσεις
Σκέψου αν αυτό που ζεις είναι μια ουτοπία
Κι ίσως στο τέλος μαζί μου να συμφωνήσεις

[Verse 2]
Ζω, σκέφτομαι και γράφω - άρα υπάρχω
Μέσα στης Αθήνας τον τάφο, αλλεργικός στη λέξη άρχω
Ανέντακτος μα με πολιτικό λόγο
Απέναντι σε κάθε ξύλινο παπαγάλο δηλώνω
Απέναντι σε συμμορίτες που καπηλεύονται ιδεολογίες
Με μόνο χάρισμα να ανοίγουν μπύρες
Απέναντι σ' αριστερούς κοινοβουλευτικούς - με καριέρα
Στο βουνό δε θα αντέχατε ούτε μέρα
Προτείνω κι απαιτώ άμεση Δημοκρατία
Μια οργανωμένη αυτοδιεθυνόμενη κοινωνία
Με δομή συνδικαλιστική που θα διαχειρίζεται
Τη διανομή αγαθών και την παροχή υπηρεσιών
Ανάλογα με τις ανάγκες των πολιτών
Μέσω πλήρων ανατροπών των οικονομικών αγορών
Μια κοινωνία αλληλεγγύης συλλογικότητας και λοιπών αξιών

[Chorus]
Θάνατο φωνάζω στη Δημοκρατία μα
Μα μη βιαστείς να με παρεξηγήσεις
Σκέψου αν αυτό που ζεις είναι μια ουτοπία
Κι ίσως στο τέλος μαζί μου να συμφωνήσεις

Θάνατο φωνάζω στη Δημοκρατία μα
Μα μη βιαστείς να με παρεξηγήσεις
Σκέψου αν αυτό που ζεις είναι μια ουτοπία
Κι ίσως στο τέλος μαζί μου να συμφωνήσεις