Afaneis Iroes

[Intro]
Αφανείς ήρωες
Υπάρχουν γύρω σου
Μα κάνεις πως δεν τους βλέπεις
Δεν είναι μόνο θέμα της πολιτείας
Πάνω απ' όλα είναι ανθρώπινο
Και αυτό είναι μια καταγγελία
Απευθείας από την hip hop κοινότητα

[Verse 1]
Έτυχε έτσι να γεννηθώ ή να 'χω κάποιο ατύχημα σοβαρό
Και αδυνατώ στα δυο μου πόδια να σταθώ
Στη ρατσιστικά δομημένη πόλη που ζω
Σε κάθε βόλτα με το καροτσάκι βιώνω αποκλεισμό
Αν έχεις κυκλοφορήσει, είδες γενικά
Υπηρεσίες δημόσιες και να μη να 'χουν μόνο σκαλιά
Να κλείνουνε τα πεζοδρόμια άτομα ασυνείδητα
Παρκάροντας με θράσος μηχανές και αυτοκίνητα

[Verse 2]
Για κάθε φυσική μου ανάγκη δίνω μάχη αφού
Υποδομή σ' αυτή τη χώρα δεν υπάρχει που
Να βρεις τουαλέτα ειδική για το αμαξίδιο
Δε θέλω έλεος, θέλω ότι είναι δίκαιο
Και αυτό για κάθε ιδιοκτήτη μαγαζιών
Όταν γεμίζεις τις πλατείες με τραπέζια
Να σκέφτεσαι πώς είναι δημόσιος ο χώρος και
Βρίσκουν οι ρόδες σε καρέκλες και παρτέρια

[Verse 3]
Πολίτης τέταρτης κατηγορίας
Κομπάρσος σε ταινία Γ' διαλογής
Δε μπορείς να με νιώσεις στη θέση μου να κάτσεις
Μόνο ένα βλέμμα λύπησης είσαι ικανός να με κεράσεις
Άτομο με ειδικές ικανότητες το ξέρω
Γιατί σε μία πόλη χωρίς υποδομές τη παλεύω
Ζωή χωρίς ράμπες ναι σε έχω συνηθίσει
Χαλασμένα ασανσέρ στο μετρό έχω απηυδήσει

[Verse 4]
Σ' ένα κόσμο που βιάστηκε να πει πως προοδεύει
Όσοι στερούνται τα μάτια τους μένουν πίσω
Πες μου τι ήχο έχει το πράσινο φανάρι
Να τον ξεχωρίσω και απέναντι να βαδίσω
Πως απαιτείς ν' αφήσω έξω το σκυλί μου;
Και αν το κάνω πως θα μπω στο μαγαζί σου;
Δεν σου εύχομαι να πάθεις ότι έχω πάθει
Απλά ξύπνα, δράσε και ευαισθητοποιήσου

[Verse 5]
Παίρνω ένα το πρωί και ένα βράδυ στις εννέα
Περίπτωση ΑΜΕΑ με έκανε η μάνα γαία
Χαλάω φαιά ουσία κάπου στην Αττική
Που οι μέθοδοι σήμανσης είναι όλοι οπτικοί
Κριτική δέχομαι για τον κάθε μου στοίχο
Δεν κοιτάτε τα ΑΤΜ που δεν έχουν ήχο
Αν σε πετύχω υπουργέ και σου κάνω παράπονα
Κάνε έργο σωστό και όχι απλά ένα μπάλωμα

[Verse 6]
Ψάχνω να βρω μετά μανίας δάπεδα ειδικά
Το μπαστούνι να σύρω να προχωρήσω
Μα όπου υπάρχουν όμως δε βγάζουνε πουθενά
Ή οδηγούν σε λακκούβες που θα χτυπήσω
Λένε πώς είναι τυφλή η δικαιοσύνη
Μα δε την νιώθω με το μέρος μου γενικά
Εργολάβοι εις βάρος μου αποκτάνε μηδενικά
Τι ειρωνεία ? Η πολιτεία κάνει τα μάτια τα στραβά

[Verse 7]
Δεν μπορώ ν' ακούσω το τραγούδι που τώρα ακούς
Χωρίς υπότιτλους διαλόγους ελληνικούς, στ' αυτιά ψύλλοι
Θέλω να μπουν σε πανεπιστημιακούς
Σ' ένα αμφιθέατρο πόσα να μπορώ να διαβάσω χείλη;
Κι αν τον τόνο υψώνω καμιά φορά
Δεν ακούω τη φωνή μου, μη με κοιτάζεις στραβά
Λεπτομέρειες αρκετές δεν έμαθες μάλλον
Γι' αυτό στραβώνεις όταν κάτι πουλάω στις καφετέριες

[Verse 8]
Να δέχονται sms οι υπηρεσίες πόσο κοστίζει;
Τι γίνεται όταν ένας άλαλος βοήθειας χρήζει;
Πάρτε παράδειγμα τον Ερμή
Έχω δικαίωμα στην επικοινωνία και ας μη μου βγαίνει φωνή
Έχω δικαίωμα να βλέπω θέατρο με διερμηνέα
Μα μου λες πως ενοχλώ λες και μάγκωσε η αυλαία
Καλλιτέχνη, συνάνθρωπε, υπουργέ λάβε τα νέα
Είμαστε ίσοι και αξιοπρεπείς, αποστολέας ΑΜΕΑ