Deszcze Sztruksu

Kiedyś widziałem siebie tylko jak chwasta
Miała być basta a zrobiła się jazda
Była nadzieja że golem mi czas da

Szybko wszystko witalne zgubiłem
Połowy rzeczy nie przywołam jak robiłem
To odbiłem te zmartwienia i rzuciłem się do sztruksu
Gdy z niego wyszedłem poczułem falę fuksu

Deszcze sztruksu mnie ścigają od nieba
Deszcze sztruksu mi dodają wzniesienia
Uwielbienia pustej formy o ten klimat jest toporny
Potworny błąd zrobiłem myśląc że te sonety

Sonety grały w głowie od kiedy pamiętam
Nie zostawiaj niczego na później to opcja zamknięta
Codziennie świętuje coraz dziwniejsze święta
Siedzę tyle nad tym że mi wyszły pisklęta

Krzywo chodzę ale nie znam się na orto

Krzywo patrzę ale jest neutral mordo

Słyszę kroki co się dzieje wodzireje jak nakleję jak się mienie promienieje ostro wieje sztruks się dzieje