Chaarkhune

[آلبوم چارخونه | متن آهنگ «چارخونه» از ارشیا]

[هم خوان]
شلوارِ شیش جیب
یه پیرهنِ چارخونه
سرم هم بره باج نمی‌دم به داروغه
حال و هوامون مثِ تهرانِ آلوده
چیزی فرق نکرده همین بوده تا بوده
شلوارِ شیش جیب
یه پیرهنِ چارخونه
سرم هم بره باج نمی‌دم به داروغه
حال و هوامون مثِ تهرانِ آلوده
چیزی فرق نکرده همین بوده تا بوده

[قسمت ۱]
ماها عاشق بودیم همیشه، نه معشوق
دلا شیشه‌ن اما خورده‎هاتو نچسبون
بده ندا به پرنده‌های دشتمون که
نوای آزادی رو نمی‌شه از تو قفس خوند
کلاغ پر ، گنجیشک پرپر
تف به این اضطراب مورفین پرور
شب‌و می‌خوام کاش بتابه خورشید کمتر
عرف اجتماع انبارِ کاه، ما مشتی فندک
دست نوشته‌هام همیشه توی جیبم
حاجی شیرین کام نمی‌شم من به زور شیکر
تا وقتی دغدغه‌هام می‌ده بوی میهن
کل جوونی بگائه می‌فهمی از روی ریه‌م
قدم به موازات کوچه‌ی بن‌بست
می‌ذارم تا اشک بزنه بوسه به لپم
یه روزی می‌رم با یه کوله به پشتم
چهار فصل خزون و تو پِی جوجه شمردن؟

[هم خوان]
شلوارِ شیش جیب
یه پیرهنِ چارخونه
سرم هم بره باج نمی‌دم به داروغه
حال و هوامون مثِ تهرانِ آلوده
چیزی فرق نکرده همین بوده تا بوده
شلوارِ شیش جیب
یه پیرهنِ چارخونه
سرم هم بره باج نمی‌دم به داروغه
حال و هوامون مثِ تهرانِ آلوده
چیزی فرق نکرده همین بوده تا بوده

[قسمت ۲]
آسمون آبی بگو چه‌قدر راهه تا بالای اَبرا؟
خسته شدم از پریدن
چرا ستاره‌ها سقوط نمی‌کنن از قبیله‌ت؟
اَقلیت نمی‌شه اونجا برده‌ی اکثریت؟
می‌نویسم نامه‌های بی‌مقصد
پره احساس و کلماتِ بی‌مصرف
پستچیا هیچ‌کدوم از من خوششون نمیاد
وگرنه بم می‌دادن یه جواب از گیرنده‌م
ساعت سه صبحه هنوز هم تو فکرتم
این حسرت هرشب گلومو می‌ده قلقلک
تلخ بود قصه تهش بیخیال بگذریم
ولی به سلامتیِ تو می‌زنم پیکِ بعد عشقِ من
گورِ باباش
خیلی برا از‌ رو رفتن‌مون زوده حالا
وقتی به زندگی نمی‌رسه زور ماها
بعدِ باخت دادن هم سرو می‌گیریم رو به بالا

[هم خوان]
شلوارِ شیش جیب
یه پیرهنِ چارخونه
سرم هم بره باج نمی‌دم به داروغه
حال و هوامون مثِ تهرانِ آلوده
چیزی فرق نکرده همین بوده تا بوده
شلوارِ شیش جیب
یه پیرهنِ چارخونه
سرم هم بره باج نمی‌دم به داروغه
حال و هوامون مثِ تهرانِ آلوده
چیزی فرق نکرده همین بوده تا بوده

[قسمت ۳]
حسِ یه شورشی‌و دارم تو دلِ صلح
کاری بام نی که همیشه خاموشه تلفن
پَ گله کن همه‌ش ازم چون نیستم آروم مثِ تو
وضعیت سفید برا من فقط بود یه زرِ مُفت
نفسا کش میان رُخ بدون اشتیاق
چون بتادین نی جواب اصلا ندارن زخما التیام نه
روح می‌شه استیضاح خب کویرم افریقا
تو منتظر نباش که یه جا درآد از متاع امتیاز پَ
ساعتا حراجن کسی نمی‌دونه وقت طلاس
زیاده‌خواهی بده ولی قانع به کم نباش
زبون سُرخ سَرِ سبزو می‌ده بَر باد
دار می‌شه طلب کش‌ اومدن گردنا
سپری می‌شم لا حوالیِ هفته
کروکی کشیدن برا خلافی نسله
اگه نویزی لکه انداخت رو صورتک ظالما
اون صدا ارشیا بچه ته تقاریِ مرزه