12 Maah

[آلبوم چارخونه | متن آهنگ «۱۲ ماه» از ارشیا]

[قسمت ۱]
یه آفتابِ غلیظه ، رنگ‌ شاش
می‌تابه رو آسفالتِ کثیفِ کفِ پارک
بوده جمعه‌ها تعطیل و خوابن همه کسی ندید
خوده جمعه‌ها می‌خوابن زیر شنبه‌ها
یک زیر دو
دو‌ زیر سه
تا پنج همینه
نوکش‌‌ می‌رسه به جمعه که سرد‌ترینه
قله برفی و ما هم برهنه
تو این‌ زندان تکراره شکنجه‌
من هم‌ دارم اعتراف زوری
جلوی دوربین نشستم و می‌بینم کلِ دنیا رو به رومین
نمک دستم زیاده و می‌ره رو به شوری
می‌خوای لک و پیس واقعیتو با چی بشوری ؟
آرزو سانسوره
این جسم غصبیه
با بوجوری کینه‌ای که به دل چسبیده
تصفیه‌ حساب باشه واسه بعدا
جام شیر باشه سر می‌ره
سرانجام
نفسام به شماره افتادن ، دونه تسبیحه
ولی مشتاقم هنوز ببینم روز بعد چیه ؟
انگار معتادم بهش‌ اما ترک نمی‌کنم
این یه بارو تو کوتاه بیا جون من دیگه
درخت شما برا من چوب تنبیه
میوه‌شو نمی‌خورم آخه بوی گند می‌ده
آره ره صد ساله رو نمی‌شه یک شبه رفت
چرا ره یک شبه واسه ما روده سگ می‌شه ها ؟
مثِ‌ خزرم
نیستم مال خودم
لُخت می‌مونم
اگه‌ پیرهن پاره کنم
پَ روزمرگی تزریق می‌شه تو خونم
به نظر ترسناکه ولی بی‌هوائه سورنگ
الان بیست ساله اینجام
لای تاریخ
می‌دونم اگه نباشم پُر می‌شه جای خالیم
صندلی زیرِ پامو هول می‌دم تا بیوفته
وقتی که دوره گردنم آویزونه دار فانی

[هم خوان]
هنوز درگیرم با تقویم
دوازده ماه، هفت روز، تو چهار هفته حبسیم
روزا وصل مثِ زنجیر ، گیر دور پام
تو این اسارت دور خورشید می‌گردیم
هنوز حبسیم تو تقویم
دوازده ماه، هفت روز، تو چهار هفته تقسیم
روزا وصل مثِ زنجیر ، گیر دور پام
تو این اسارت دور خودمون می‌چرخیم

[قسمت ۲]
شدم یه جنازه که نمی‌ذاره روحش از بدن گُم شه
چندساله که مُرده
اختلافِ‌ طبقاتی یه بُرجه
خلیفه
دلا عفونین همه‌ش آخه غصه کثیفه
چرک گرفته دمارم
این تن و بدن می‌خوابه تو رویاهای محالم
پیرهن تنم همیشه بود گنده تر از قواره‌م
از بچگی لشم یه گوشه تو خودم غلافم
می‌زنه هماهنگ تیک مترونوم نفس با ثانیه
شنیدنیه ترانه ارواحم
ساعتا قاتلن
دقایق مسمومن
شریک قافله‌ن
داره چه فرقی برا من؟
رفیق دزدام
کش می‌رم از قلکم
هیچ‌وقت پولام زیاد نشدن بخرم یه مُشت هدف
کی می‌گه بوده محترم گذشته؟
شد هدر
من فقط بودم به دوچرخه‎‌م مفتخر
یکی هم که روز تولدش هم ذوق نکرد
نمی‌خوام ناله کنم
مقصر بود آره‌ خودم
که تو بره بودی و ما می‌شدیم با گرگ طرف
چوپون نگاییدم سگِ گله غُر نزن
ما همه شدیم تو یه کشتارگاه مستقر
یه روز تو و یه روز نوبت منه خوردنم
یه مهر معتبر رو گوش یا پیشونی بسه
به سمت خدا راهی نی گیوتین کله
نبرد یه ایستگاه قبل پیروزی نقشه
تو‌ خط کلاهدوز و ما می‌دوزیم چکمه
کفش‌دوزک چنده پوتینِ ارتش؟
من معتاد کشتنم و روتینه لغزش
جنگ‌ می‌شه مالِ ما و مال پوتینه گنجش
اِنقدر نمی‌بینی باس حقوق کوری بدن بهت
حاجی جوری رشد می‌کنم تا زوری بشم له
تو سرجات بمون تا بباره نوری به قبرت
بهشت پولی به صرفه

[هم خوان]
هنوز درگیرم با تقویم
دوازده ماه، هفت روز، تو چهار هفته حبسیم
روزا وصل مثِ زنجیر ، گیر دور پام
تو این اسارت دور خورشید می‌گردیم
هنوز حبسیم تو تقویم
دوازده ماه، هفت روز، تو چهار هفته تقسیم
روزا وصل مثِ زنجیر ، گیر دور پام
تو این اسارت دور خودمون می‌چرخیم

[پایانی]
هنوز درگیرم با تقویم
دوازده ماه، هفت روز، تو چهار هفته حبسیم
تو این اسارت دور خورشید می‌گردیم
دوازده
روزا وصل مثِ زنجیر
تو این اسارت دور خودمون می‌چرخیم