Burdel

Stał niewielki dom o różowej elewacji
Gdzieś na rogu pustych ulic z daleka od centrum miasta
We wszystkich oknach wisiały złote firanki
Czasem tylko nagie piersi stawały w tych firankach
Mówią, że chodzą tam kolesie bez klasy
Na początku miesiąca, gdy wypłata im pozwoli
Upijają się Pilznerem, w drzwi pukają cztery razy
Miłość za pieniądze też jest formą miłości
Dziwki, które kurwiąc się - nie mają na chleb
I paniusie które chcą mieć kieszonkowe
Wkurwiają się namiętnie, zaciskają z bólem pięść
Gdy słyszą jak za ścianą kumpela rucha ich forsę
Mamy gazetę w mieście, pisali kiedyś
O kobietach cudzołożnicach z takiego domu
Rozkładały się na pół pod czułym nożеm mordercy
Który w sądzie potem bronił się liczbami dеkalogu

Kolejny dzień nie przyszła, ponoć kochał szczerze
Mówią, że pod rękę szła z kolesiem w drogich butach
A że był koniec miesiąca - długo myślał przy Pilznerze
Skropił szyję perfum, wyszedł boso na trotuar
Nerwowo szedł przed siebie wybierają tak ulice
Aby były puste - tacy jak on przecież nie płaczą
Zobaczył w oknie domu rozebraną wpół dziewczynę
Nim schowała się ze smutkiem za złotą, firanką
Wrócił roztrzęsiony, dopił jeszcze parę łyków
Siedział na fotelu wspominając dawne lata
Niosła przecież bukiet mój wtedy w październiku
Miała przecież razem ze mną, śmiać i się i płakać
Mamy gazetę w mieście, pisali wczoraj
O kobiecie znalezionej pod różowym burdelem
Na zdjęciu widać puste dołki po oczach
I zwinięte banknoty, wepchnięte pod szczękę