Xέζε Ψηλά και Ράπαρε

[κουπλέ 1]
Κάποιοι μου λεν’ πως δε ραπάρω, λένε πως κλάνω
Masturbate for Death. Μανιτάρια με τον Πάνο
Μπήκα στο ραπ παιχνίδι σαν το στρείδι, ανασφαλές γαμήδι
Ήδη αδίστακτος, με χάρτινο αρχίδι
Έπιανα το στυλό, όλο έγραφα εκεί
Χειρόγραφα παπάρια πού είχες ξαναδεί;
Ονομαζόμουνα Tony_TRP πριν ο ψόφος έρθει
Μα η ιστορία έχει λεχθεί
12 χρονών πορδή περίπου εκεί είχα γεννηθεί
Άρχισα να γράφω ιστορίες, διηγήματα
Για το σχολείο εξτρεμιστικά, περίεργα
Κι ο μπαμπάς μου τα λογόκρινε. Σοβαρά
Ίσως γιατί είχαν μια δόση σπλατεριάς
Φαινότανε λοιπόν, θα γινόμουνα ραπάς
2 χρόνια μετά ήταν που το mic μ’ εμένα μάλωσε
Δε ξέρω ακριβώς πως, έτσι μου καύλωσε
Έπαιρνα πολλές του 50 Cent παραγωγές
Έλεγα για τσοντοιστορίες με καθηγητές
Έτσι ξεθύμανα κι εγώ λοιπόν λιγάκι
Για τ’ ότι δε μπορούσα να γαμήσω το Γιαννάκη
Παλιός συμμαθητής, φίλοι νόμιζε πως ήμασταν
Ελπίζω το τραγούδι να μη φτάσει στα αυτιά του
Μετά τα πορνοτράγουδα αυτά είπα να μιλήσω κάπως πιο σοβαρά
Επιστράτευση λοιπόν msn μικροφώνου του κώλου
Ηχείων και beats κλεμμένων ή δικών μου
Τ’ αποτέλεσμα, 18 τραγούδια εκλεκτά
Σαν τις επιρροές μου τελικά ήταν σκατά
Λίγους μήνες ύστερα, τέλη 08, επιτέλους κι εγώ το κράτησα ζωντανό
Βρήκα το νόημα στην έλλειψη του νοήματός σας
Γλωσσοφιλούσα mcs, γαμούσα το χριστό σας
Όπα εδώ, δεν ήταν το μοναδικό κι ας μην έβγαινε άμεσα
Προς τα έξω ξερωγω. Έγινα μπουρδέλο όντας 17 χρονώ
Άρχισα να διαβάζω και να φιλοσοφώ για να ξεχαστώ
Και να μην αυτοκτονήσω με κωλοδάκτυλο
Όταν εσείς κάνατε σχέσεις εφηβείας
Εγώ μόνος σκεφτόμουνα μέχρι αηδίας
Όχι γιατί το διάλεξα μα έτσι ειν’ η ζωή
Το μυαλό για ν’ ανεβεί θέλει δυστυχία πολλή
Τουλάχιστον αυτός ειν’ ένας τρόπος να συμβεί
Που στην κοινωνία αυτή σαφώς ευδοκιμεί
Λοιπόν, ποιήματα, εφιάλτες, ηρεμιστικά
Κι οι γονείς να μου φουσκώνουν κι άλλο τα παπάρια
Είμαι ό,τι με κάνατε, χέστε με ρε βόδια
Αντώνης, μια καταπιεσμένη μαλακία με πόδια
Αυτό ισχύει γενικά. Χαίρομαι τελικά που μου λιώσαν τα μυαλά
Μα η τέρψη της γνώσης της ανωτερότητας δε φτάνει
Θέλει κι άλλους γάμο ή παρτούζα για να κάνει
Κωλοφαρδία ενδεχομένως που γνώρισα παιδιά με μιλιά
Δικιά τους, και προχώρησα. Κατήργησα
Σε πολλές γραφές μου και τις ρίμες
Μη βαράτε μόνο εμένα, και ο Πάνος φέρει ευθύνες
Έφυγα απ’ την Κρήτη σαν σπουργίτι, νέο σπίτι
Ένιωσα καλύτερα, αναπνέω από τη μύτη
Δεν ειν’ όλα καλά μα είναι βιώσιμα
Στο στήθος μου τα βάρη κρίνονται πια φαγώσιμα
Ξερνώ ακόμα τη σοβαροφάνειά σας
Θα τα γαμήσουμε όλα κι άντε γεια σας
Τέχνη για το θάνατο όποιας μέρας αποφράδας
Θέατρο Δρόμου, η πιο gay κολεκτίβα της Ελλάδας