The Anger Of Opium

حراسم نیست از طوفان اگر چه برگ پاییزم

درخت از ریشه خشکیده و من از اشکــــ لبریزم

به تو نفرین به تو نفرین که فصل مرگ ما بودی

که اهل بهاریم و تو پاییزی و نابودی

چه ترسی دارد آن برگ فتاده ز توفان حراس انگیز پاییز

چو از شاخه فرو افتد به خاکی گیریزش نیز چو برگی غم انگیز

منم آن بر باد رفته آن عزیز سبز دیروز غهر پاییزی افیون

هم چو دردی درد جان سوز شعله زد بر تار و پود من ساده

کی رسد به گوش پاییز ناله برگ فتاده

تگ دوم کوروش یغمایی به نام قهر افیون

حراسم نیست از طوفان اگر چه برگ پاییزم

درخت از ریشه خشکیده و من از اشک لبریزم

بهار آمد ولی در باغ نمی بینم یه شاخه گل

از این پاییز به آن پاییز زده دست های.تو یه گل

چه حرفی دارن فتاده که از حسرت ماتم شده لبریز

نه امیدش به دیدار بهار است نه ترسی دارد از نفرین پاییز