Partgah

متن آهنگ پرت‌گاه از امیر رقاب

[ورس اول]
من پاییزی ام و تولد من مرگ برگ‌هامِ
شاید این تولد پایانی بر همه مرگ‌هامِ
من عاشق رقصیدن با تو ام حتی تووی تار عنکبوت
درد تو درمون این دردامِ
تو توو کثرت گمی ، من پی وحدتت‌ام
پشتم به تو گرمِ ، بیا پشتم باش منم سنگرت‌ام
من باد بی خونه‌م ، عشق آزادی کرده‌ دیوونه‌م
که نه سبز شم ، که نه آبی
که نه خورشید ، که نه جاری
پادشاهی که رو تختش گداس
و گدایی که توو کلبه‌اش پادشاس
من تیم خوبی بودم با تو ولی باختیم
همه می‌گن یه غمی توو چهره‌ت هست
بغض من بغض عارفا ست
لعنتی عصا میدی بهم بعد میگی
باور کن که می‌تونی راه بری
خوار نمیشه گل با خار
بزار هر چقدر که می‌شه خار بشی
سخت‌ترین آدما ام یه روزی گریه می‌کنن
مثل شاه زیر بهمن ، یه جا می‌فهمی
میله‌ست توو ما تحت پرچم
یه عمر همه گفتن آزادی
کسی نگفت که قفس توو تنهایی می‌میره
قفس عاشق پرنده ها ست
همه گفتن صلح
جنگ آرزوی فشنگ‌سازِ
طبیعت وارث درنده ها ست
من گمم تو پیدا ، تو پیدا من گم
چه خبره ، م ِ دال الف لام میم ونه رو سینه‌ش
مثل اول بقره ، همه پی دنیای بهتر
اسم زندون‌هاش می‌شه کشور
تو خودتو بساز ، فرقی نداره پای کنسرت
یا منبر ، صفر بازیچه اعدادِ
ما بازیچه ابعاد ، صیاد عاشق گوشت پرنده‌ست
پرنده عاشق چشم صیاد
برهمای من همای من شعور شعر من شعاع من
کُخ دِ کاخِ آنٌخٌ
من از نبودت میترسم باش
خدای من بالا نی تووی عمق زیرزمینه
صدامو می‌بینه چشمامو آب می‌ده و نگامو می‌چینه

[کورس]
دیگه بریدم از مهاجرت ، از سفسطه بازی و مجادلت
توو چمدونتمو مسافرم ، فقط بهم بگو باید کجا برم
دیگه بریدم از مهاجرت ، از سفسطه بازی و مجادلت
توو چمدونتمو مسافرم ، فقط بهم بگو باید کجا برم

[ورس دوم]
پر خر بود شهر دزد نبود ، بازی نمی‌شد
خر نبود قاضی نمی‌شد
اون از آرامش سردرد بود
معتاد بود ، شب‌گرد بود
انتظار واسه من ، یعنی بعد چند تا مرگ
این ریشه باعث این تکرار توو وجود زندگی برگ
من چند سطر فکر ام زیر چند سطح گرد و خاک
توو مغزت ، یه روزی یه بادی میاد همراه نسیمی
از کعبه میان کهکشان ها ، صدایی میاد فقط بیا
یه لحظه فکر کن عقیده و مرز و رنگ و قدرت‌ و بزار کنار
خوبیت واسه خودت ، به کسی بدی نکن
اینجوری آیا بدی توو دنیا می‌مونه ها؟
اگه دنیای دیگه‌ای که باشه جات خوبه
اگه دنیای دیگه‌ای هم نباشه که میگی حداقل خودم آدم بودم
بازم حال خوبه ، هنو روی پنجره‌هام چند تا ابر
هنو سرگرمیم خوابیدن توو قبر
جوری زندگی می‌کنم که اگه الآن‌ام مُردم چیزی از دست ندم
جز چند تا پرده ، هنو درد من اینه که این‌جا داغ داغه و تنت سردِ
هنو حاضرم نفس نکشم تا که بکشی‌
جام این اکسیژن تو منو خفم کرده
کی می‌مونه بام ، کی می‌مونه بات
کی ‌می‌مونه جام ، کی می‌مونه جات
جز من و تو برای هم دیگه
من کوزه‌م نیازِ من کوزه گر
کوزه‌گر نیازش من
من و تو یه مشت انسان احمق‌ایم
ببین کمش تو زیادش من
این حرف‌ها رو بفهم و برسون به بغلیت
این صدا یه غریبه اَس
من یه ذره ام واسه رسیدن به دریای حقیقت
من و سر‌در‌گمی ، در پشت هزاران نقاب
اما تو زیبایی بدون این همه حجاب
بدون این همه حجاب